احمد سینا

در سال ۱۳۴۰ به دنیا آمد. از دوران دبیرستان با مبارزه سیاسی و کمونیسم انقلابی آشنا شد. در قیام ۲۲ بهمن ۵۷، در هجوم به کلانتری منطقه شاهپور تهران و مصادره سلاح جسارت فوق العاده ای از خود بروز داد. کمی بعد در ارتباط با کمیته مبارزات دمکراتیک اتحادیه کمونیستها قرار گرفت و همزمان در تشکیلات «دانش آموزان مبارز» فعال شد. سپس به عضویت مرکزیت ستاد (تشکیلات سراسری دانشچوئی و دانش آموزی تحت رهبری اتحادیه کمونیست ها) در آمد. بعد در بخش تبلیغات جنوب تهران به فعالیت پرداخت و به عضویت اتحادیه در آمد. رفیق احمد که از نظر تئوریک و سیاسی سریعا رشد کرده بود، در نگارش مطالب نشریه خبرنامه دانش آموزی سازمان سهم گرفت.

زمستان ۵۹ پاسداران کمیته به قصد دستگیری وی که در مدرسه کاملا سرشناس بود، به آنجا رفتند. ولی احمد به کمک یاران دانش آموزش موفق به فرار شد. در روزهای توفانی خرداد ۶۰، برای نجات چند مبارز که در خیابان مورد ضرب و شتم چاقوکشان حزب اللهی قرار گرفته بودند، دگیر شد. او را به زندان کمیته بردند. در آنجا به همراه یک رفیق پیکاری به سازماندهی اعتراض جمعی پرداخت. مزدوران کمیته او را زیر ضربات قندان تفنگ قرار دادند و پرده گوشش را پاره کردند. او که به شدت زخمی شده بود تحت الحفظ به بیمارستان منقل شد. ولی از آنجا فرار کرد. شهریور همان سال، بعد از اینکه یک تیم از رفقا را آموزش اسلحه داد، همراه آنان عازم جنگلهای اطراف آمل شد و به سربداران پیوست. در درگیری های چند ماهه قبل از قیام آمل و در امر تدارکات سنگین درون جنگل، احمد شجاعانه شرکت کرد. رفیق احمد سینا سرانجام بعد ازظهر ۶ بهمن ۶۰ در جریان قیام مسلحانه آمل جان باخت.