مسئولیت قتل علیرضا شیر محمد علی با جمهوری تبهکار اسلامی است
زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی روز ۲۰ خرداد ۱۳۹۸ در زندان فشافویه به قتل رسید. جوان ۲۱ ساله ای که در ۲۴ تیر ماه ۱۳۹۷ به اتهام توهین به مقدسات، توهین به خمینی و خامنه ای و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی در فضای مجازی دستگیر شد و در دادگاه بدوی به هشت سال زندان متهم شد. قرار بود دادگاه تجدید نظر او در ۱۸ تیر ۹۸ برگزار شود و وی دورۀ زندانش را در جهنم زندان فشافویه می گذراند. فشافویه زندانی فاقد امکانات بهداشتی و اولیه است که در آن زندانیان سیاسی را در کنار مجرمین عادی و متهمین به قتل در وضعیت فوق دشوار نگهداری می کنند. علیرضا شیرمحمدعلی پیش از این از مشکلات این زندان و نداشتن امنیت جانی در آن خبر داده و در اعتراض به رد شدن درخواستش مبنی بر انتقال به زندان اوین، دست به اعتصاب غذا زده بود. بنا به گفتۀ مسئولین زندان علیرضا شامگاه ۲۰ خرداد در یکی از سلولهای انفرادی با دو مجرم عادی درگیر شده و در اثر ضربات چاقوی آنها و قطع شدن شاهرگش ساعاتی بعد درگذشت.
این روش جدید به قتل رساندن زندانیان سیاسی توسط جمهوری اسلامی است که به لیست انواع قتل در زندانهای ایران یعنی اعدام، مرگ تدریجی در اثر عدم رسیدگی درمانی و اعتصاب غذا اضافه شده است. روشهای که تاکنون باعث مرگ چندین زندانی سیاسی از جمله هدی صابر، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، وحید صیاد نصیری و غیره و احتمالا صدها زندانی گمنام عادی در زندانهای ایران شده اند. هم اتاق کردن یا هم سلول کردن زندانیان سیاسی با زندانیان عادی و متهمین به جرایمی مانند قتل یکی از شیوه های قدیمی رژیمهای ارتجاعی از جمله جمهوری اسلامی برای در هم شکستن اراده و روحیه زندانیان سیاسی است.
در حالی که سران جنایت پیشه، دزدان، قاتلین، متجاوزین پدوفیل و اختلاسگران حکومتی از جناحهایی مختلف جمهوری اسلامی مانند رحیم مشایی، بقایی، سعید مرتضوی، بابک زنجانی، سعید طوسی، حسین فریدون (روحانی)، محمد علی نجفی، مهدی کروبی، میر حسین موسوی، مهدی هاشمی رفسنجانی و غیره بدون قید و شرط و یا به قید وثیقه آزاد هستند و یا در شرایط امن و مرفه در ویلاهای شخصی یا بندهای اختصاصی زندان چند صباحی را مورد الطاف خاصّۀ دستگاه بیدادگری حکومت قرار می گیرند، صدها زندانی سیاسی گمنام مانند علیرضا شیرمحمدعلی از دی ماه ۹۶ به بعد در بی خبری و بایکوت مطلق خبری در جهنم زندانهایی مثل فشافویه، قرچک و غیره به سر می برند. لابی های خبری اصلاح طلبان که از لحظه لحظه بالا و پایین شدن فشار خون زندانیان «خودی» یا محصورین شان گزارش می دهند، در مقابل اعدام و قتل زندانیان سیاسی «غیر خودی» مانند محمد ثلاث، لقمان و زانیار مرادی، رامین حسین پناهی، علیرضا شیرمحمدعلی و غیره خفه خون گرفته و سکوت پیشه می کنند تا همدستی شان در جنایات روی داده را در تاریخ ثبت کنند. علیرضا شیرمحمدعلی زندانی سیاسی از اقشار فقیر جامعه ایران بود که علیه ظلم، جهل و خرافۀ جمهوری اسلامی فعالیت می کرد و از رانت خبری و حقوقی «خودی بودن» برخوردار نبود.
قتل او سند دیگری بر تبهکاری و جنایت پیشهگی تمامیت دولت جمهوری اسلامی است که سزاوار چیزی جز سرنگونی انقلابی و دفن شدن در زباله دان متعفن تاریخ نیست. این رژیم چهل سال است که جواب مخالفین سیاسی و عقیدتی و فکری اش را جز با زندان، شکنجه، قتل و اعدام نداده است. آنها، همۀ آنها، همۀ جناحها و باندهای شان فقط سزاوار به زیر کشیده شدن از اریکۀ قدرت توسط جنبش انقلابی مردم هستند و تاوان چهل سال آدمکشی و جنایت را باید در دادگاه عدالت انقلابی و مردمی در فردای سرنگونی رژیم شان و استقرار جمهوری سوسیالیستی نوین ایران بپردازند.
مرگ بر جمهوری جهل و جنایت و دار و تازیانۀ اسلامی
زنده باد انقلاب کمونیستی
پیش به سوی تشکیل جمهوری سوسیالیستی نوین ایران
حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست)
۲۳ خرداد ۱۳۹۸/ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۹