اگر نمیخواهیم بمیریم، باید برای ساختن جمهوری سوسیالیستی نوین متحد شویم

به اشتراک گذاشتن
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

اطلاعیه حزب کمونیست ایران (م ل م) درباره قتل هولناک امینه بولوط

باز هم خشونت علیه زنان در ترکیه قربانی گرفت. در دو روز گذشته تیتر اول فضای مجازی و صفحات اینترنتی ترکیه اعلام انزجار از جنایت دهشتناکی است که به گواهی ویدویی چند ثانیه ای فریادهای زنی برای زنده ماندن را ثبت کرده است. امینه بولوط زن ۳۸ ساله در این ویدیو با چهره ای خونین دست بر گلوی بریده خود می فشارد. دختر ده ساله اش با ناباوری و در شوک ملتمسانه از مادر میخواهد: «مادر لطفا نمیر!» و امینه هراسان فریاد میزند: «نمیخواهم بمیرم».

امینه چهار سال پیش از شوهرش طلاق گرفته و ۱۸ آگوست در قرار ملاقاتی که دخترش با پدرش داشت ، مشاجره ای بین او و شوهرش سابقش درمیگیرد. مرد با چاقو گلوی امینه را بریده و خونسرد سوار تاکسی شده و میرود. قاتل در دادگاه در دفاع از خود جملات کلیشه ای که چندی است در سیستم حقوقی ترکیه زیاد شنیده می شود را ارائه داده است: «در مورد حضانت بچه به توافق نرسیدیم او به من توهین کرد و من با چاقویی که در جیب داشتم کشتمش».

این ویدیو افکار عمومی ترکیه را جریحه دار و مسئله خشونت فزاینده علیه زنان در حکومت سرمایه داری اسلامگرای حاکم را به موضوع روز تبدیل کرده است. کراهت و دهشت تصویر به حدی است که هیچ کس جرات اراجیف گویی و دفاع از قوانین عقب مانده حاکم بر ترکیه را ندارد. خود دولت و وزارت زنان و خانواده نیز بالاجبار دست به کار شده و برای التیام دردهای خانواده قربانی وارد عمل شده اند. همه از وزیر و وکیل و شهردار در محکومیت این جنایت آشکار داد سخن سر می دهند. وجدان معذب روشنفکران و فعالین حقوق زنان و کودکان و همجنسگرایان و اقلیت ها و… همگی به درد آمده اند.

جنایت امینه بولوط افکار عمومی ترکیه را مجدد روی موضوع اساسی «ستم بر زن» بسیج کرده است. زنان هم صدا با امینه فریاد میزنند. نمیخواهیم بمیریم. نمیخواهیم به بهانه های واهی بمیریم. تهیج شدن ایده های مترقی مردم حول موضوعات اساسی بسیار مهم است. اما مهمتر از آن توانایی نیروهای انقلابی و مترقی جامعه در ارتقای سطح درک عمومی از واقعیت آنچه رخ داده و تبدیل این مبارزات به مبارزه ای ریشه ای و رادیکال است. مردم با تمامی احساسات انسانی خود دربند ایده های حاکم اند. مجازات قاتل، اصلاح قوانین یا دست کشیدن به سر بازماندگان این جنایات چیزی را عوض نخواهد کرد. اینها شراکت در جرم است.

ستم بر زن تضادی بنیادین در چهارجوب سیستم سرمایه داری جهانی است و دینامیکهای درونی این سیستم در هر گوشه و کنار جهان با همه تفاوت های صوری اش، به انحا مختلف آن را تولید و بازتولید میکنند. فرقی نمیکند که در ایران باشید یا آمریکا، در ترکیه باشید یا چین و روسیه. ستم بر زن یکی از پایه های بنیادی است که روابط نابرابر حاکم برآن استوار شده است و از آن ارتزاق میکند. از این رو هر مبارزه ای بدون روبرو شدن با پایه های تاریخی-جهانی تضاد ستم بر زن مبارزه ای درخود خواهد بود. مبارزه ای که در نهایت به تثبیت حاکمان و عقب گرد نیروهای مترقی می انجامد.

درست است. باید فریاد زد. باید با صدایی رسا و با قلبی خشمگین بر سر سیستمی که چنین جنایاتی را در دل خود بارور میکند، فریاد زد. دست کشیدن به سرو روی قوانین ضد زن راه نجات نیست. اگر نمیخواهیم بمیریم، اگر نمیخواهیم امینه های دیگری دربرابر چشمان کودکانشان و جهان در خون خود فراموش شوند، اگر میخواهیم زندگی کنیم و زنده بمانیم باید ریشه های مرگ زای این سیستم فرسوده مرتجع را در هم شکنیم. باید علیه جهانی که بر مبنای استثمار و ستم بنا شده بپا خیزیم. باید جهانی را معرفی و از آن جانبداری کنیم که چنین روابطی را ملغی خواهد کرد. باید روابط خودمان، باید دولت خودمان و جهان خودمان را بسازیم. اگر میخواهیم علیه ستم بر زن مبارزه کنیم، باید علیه فقر و آوارگی، علیه ستم ملی، علیه جنگهای امپریالیستی و ارتجاعی در سراسر جهان، علیه دینمداری و دین خویی، علیه روند شتابناک نابودی کره زمین مبارزه کنیم. برای حل ریشه ای مسالۀ ستم بر زن باید جنبشی برای انقلاب به راه انداخت، تمامیت دولت و روابط طبقاتی و ستمگرانه را سرنگون کرد و جمهوری سوسیالیستی نوین را تأسیس کرد. جمهوری که با الغای مالکیت خصوصی نطفه های تغذیه کننده تمایزات طبقاتی و روابط نابرابر را درهم میشکند، روابط تولیدی ایجاد کنندۀ نابرابری و ستم را از بین می برد، روابط اجتماعی برآمده از این روابط تولیدی و همه نابرابری های سیاسی و ایدئولوژیک حاکم بر آن را ریشه کن می کند، تمامی باورها و تفکرات ارتجاعی و کهنه را محو خواهد کرد و جهان نوینی را نوید میدهد.

نه # نمیخواهم بمیریم، دنیای دیگری باید ساخت

# Ölmek İstemiyoruz

حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) ۱ شهریور ۱۳۹۸. ۲۳ آگوست ۲۰۱۹