دونالد ترامپ جنگ افروز نیست؟ چه تصور احمقانه و خطرناکی!
نوشته ریموند لوتا
ترجمه حزب کمونیست ایران (م ل م)
حقیقتا جای شگفتی دارد که چگونه برخی ترقی خواهان و کسانی که خود را رادیکال توصیف می کنند، وقتی از سیاست خارجی دونالد ترامپ بحث به میان می آید، چشمان خود را می بندند. آنها این افسانه خطرناک که ترامپ، با همه یاوه گویی ها و غیر قابل پیش بینی بودن خود، یک انزوا گرای* “ضد جنگ” است که قصد دارد رد پای ارتش جهانی ایالات متحده را محدود کند و از فرو رفتن در باتلاق جنگ های بی پایان بیزار است، را با بی مبالاتی باور کرده و بدان دامن می زنند. آنها می گویند هر طور مایل اید او را توصیف کنید… اما او یک جنگ افزوز نیست. این اشتباه و به طرز مرگباری اشتباه است.
در واقع، دونالد ترامپ لفاظی های خصمانه را با اقدامات تحریک آمیز علیه کشورهای مخالف معینی همراه کرده است. اقداماتی که می توانست و همچنان می تواند منتهی به جنگ شود – ایران نمونه بارز آن است. در دولت ترامپ، ارتش ایالات متحده با استراتژی امنیت ملی جدیدی که در سال ۲۰۱۸ اعلام شد، هدایت شده و مطابقه آن اداره می شود؛ که جز دورنمایی تاریک در منازعه ایالات متحده و چین را ترسیم نمی کند.(۱) از اولین روز همه گیری جهانی کوید ۱۹، ترامپ از آن، جهت برانگیختن هیجانات نژاد پرستانه ضد چینی و تشدید جنگ اقتصادی با این کشور استفاده کرد. روی دیگرِ هیجانِ دیوانه وار ترامپ نسبت به سلاح های هسته ای، حرکت حساب شدۀ او در افزایش عمدۀ ظرفیت جنگ هسته ای آمریکا می باشد.
شعارِ “اول آمریکا” (شعار انتخاباتی ترامپ) مبتنی بر نقشۀ عقب نشینی “ضد جهان گرایانه”** نیست. در هسته سیاست خارجی خود، “اول آمریکا ” یک پروژه امپریالیستیِ یک جانبه گرایانۀ تهاجمی است (“ما به راه خود می رویم، گور بابای قید و بندهای پیمان های امپریالیستیِ سنتی و دیپلماسی”). پروژه ای است آکنده از ایدئولوژی فاشیستی، برتری طلبیِ تمدن سفیدپوستان مسیحی.
بگذارید روش های ترامپ جنگ افروز را برشماریم.
مورد اول. هزینه های نظامی ایالات متحده، تسلیحات هسته ای و پهبادها
ترامپِ به اصطلاح “ضد جنگ” مسئول صرف هزینه های نظامی کلان است. هزینه های سال مالی ۲۰۲۰ تقریبا رکورد شکنی کرده اند (با احتساب تورم)، و بودجه نظامی که ترامپ در اوایل امسال ارائه داد، بالاترین میزان آن از جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است (با ارزش مشابه دلاری).(۲)
بزرگترین افزایش مربوط به یک طبقه بندی مربوط به تسلیحات هسته ای است، که شامل تجهیزات توسعه یافته تولید سلاح می شود. توجه داشته باشید: بازبینیِ ژستِ هسته ای*** که حکومت ترامپ در سال ۲۰۱۸ ارایه کرد، آستانه پرهیز ایالات متحده از انداختن بمب اتمی بر “دشمن” را کاهش داده است (این، واکنش ایالات متحده به حملات و تهدیدات غیر هسته ای را نیز شامل می شود). (۳) و در فوریه ۲۰۲۰، ایالات متحده اولین و جدید ترین سلاح های هسته ای تولید شده با نیروی انفجاری کم را بر زیر دریایی هایش سوار کرد.
برای صاحب نظرانی که ترامپ را “مرد صلح” میدانند سوالی را با سه گزینه در مقابلشان می گذارم. هنگامی که از جنگ های پهبادی باراک اوباما (یکی از هولناک ترین جنایات جنگی دولت اوباما) سخن به میان می آید، دونالد ترامپ: ۱- آنها را خاتمه داده است 2- آنها را ادامه داده است 3- آنها را تشدید کرده است. جواب گزینه ۳ است. رژیم ترامپ/ پنس نه تنها از حجم حملات پهبادی در دو سال ابتدایی دولت اوباما پیشی گرفته بلکه این حملات را در سومالی، یمن و پاکستان پنهانی تر از همیشه به انجام رسانیده است.(۴)
مورد دوم. پایان دادن به کنترل تسلیحاتی که در میان قدرت های امپریالیستی معمول بود
دونالد ترامپ ایالات متحده را از سه معاهده مربوط به تسلیحات هسته ای خارج کرده است. او آمریکا را از قرارداد هسته ای با ایران در سال ۲۰۱۸ خارج کرد؛ در ۲۰۱۹، او از پیمان سلاح های هسته ای میان بُرد خارج شد. و در اواخر ماه می امسال از پیمان آسمان های باز، که اجازه پروازهای تجسسی را بر فراز روسیه و آلاسکا می داد، خارج شد. (۵) ترامپ نمی خواهد دست های ایالات متحده در تولید، سازماندهی و استقرار تسلیحات هسته ای، بویژه در رقابت خود با چین، بسته باشند.
مورد سوم. ایران در مگسک مرگبار ترامپ… حمایت نظامی بی قید و شرط از اسراییل و عربستان سعودی
این ترامپ بود و نه ایران، که قراردادی را که در سال ۲۰۱۵ به امضای این دو کشور و سایر قدرت های جهان رسیده بود و برنامه اتمی ایران را محدود می ساخت، بر هم زد. این قرارداد تحریم های اقتصادی (مکانیزمی که یک کشور را از خرید و فروش کالا در بازار جهانی، دریافت وام و غیره باز می دارد) را برداشته بود. از زمان پاره کردن قرارداد، ایالات متحده تحریم های به مراتب سخت تری را وضع کرده که اقتصاد ایران را فلج کرده اند. با آغاز همه گیری در اوایل امسال، ترامپ فشار را دوچندان کرد که مانع از ورود ملزومات پزشکی به ایران شد. این به نوبه خود سبب وخیم تر شدن بحران سلامت همگانی موجود در ایران شد. در مقاله ای از وب سایت revcom.us بدرستی از این موضوع بعنوان “تروریسم پزشکی” یاد شده است. (۶)
از بهار سال ۲۰۱۹، رژیم ترامپ/پنس حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس را بیشتر کرده و بر تهدیدات علیه ایران افزوده است. این رویه ایالات متحده، با ترور غیرقانونی قاسم سلیمانی، ژنرال ایرانی در فرودگاه بین المللی بغداد عراق به اوج خود رسید، که خاورمیانه را به مرز جنگ نظامی گسترده جدیدی کشاند. اگر این جنگ افروزی نیست، پس چیست؟
ترامپ حمایت خود از اسراییل و جنگ آن علیه مردم فلسطین را به اوج خود رسانده است. او کمک نظامی ایالات متحده را افزایش داده، بیت المقدس را بعنوان پایتخت اسراییل به رسمیت شناخته و تلاش کرده تا از نیروهای دفاعی اسراییل در مقابل پیگردهای جنایی بین المللی به خاطر جنایات جنگی، حفاظت کند. او نیروهای ایالات متحده را بعنوان بخشی از برنامه رویارویی با ایران به عربستان سعودی اعزام داشته و فروش تسلیحات را نیز سرعت بخشیده است. و هیچ گونه عقب نشینی از حمایت امپریالیسم ایالات متحده از حملات هوایی وحشیانه عربستان سعودی در یمن، که در سال ۲۰۱۵ آغاز شد، رخ نداده است. هم زمان با هدف قرار دادن مدارس و بیمارستان های یمنی توسط سعودیها، ایالات متحده نیز ارایهاطلاعات نظامی و سلاح های پیشرفته به آنها ادامه می دهد.
مورد چهارم. شتاب بخشید به تدارک جنگی علیه چین
در سال ۲۰۱۸، پنتاگون، تحت امر ترامپ، گزارش استراتژی شورای امنیت ملی را منتشر کرد که در آن الویت اصلی امنیتی آمریکا نه “جنگ با تروریسم” بلکه “رقابت میان قدرت های بزرگ” اعلام شد. روسیه و به ویژه چین، بعنوان رقبای اصلی جایگاه برتر آمریکا در جهان شناخته شدند. بر خلاف رویه سابق، گزارش بر قابلیت استفاده از تسلیحات هسته ای تاکید می کند: «ترس از تشدید رقابت [اتمی] ، ایالات متحده را از دفاع از منافع حیاتی خود باز نخواهد داشت.»
“چرخش بسوی آسیا” درزمان زمامداری اوباما آغاز شد. اما در زمان ترامپ، وارد سطح کاملا جدیدی شده است. این تحلیل بطور گسترده در رسانه ها پخش شد که: «قدرت اقتصادی رو به افزایش چین (که بطور نامشروع و ناعادلانه بدست آمده) نه تنها در حال به چالش کشیدن سلطه اقتصاد جهانی آمریکاست، بلکه در حال تبدیل به توانایی و برد نظامی تهدید آمیز است.» پیام اصلی واضح است: ما، آمریکا، حاکمان و استثمارکنندگان اصلی جهان هستیم و چین باید متوقف شود.
امپریالیسم ایالات متحده با ضرورتِ جدید در جهان روبروست. رقابت فزاینده با چین، چالش های جدیدی را متوجه جایگاه سلطه آمریکا در جهان کرده است. این عامل اصلی پشت پرده در تلاش های آمریکا برای رسیدن به توافقی با طالبان در افغانستان و کاهش نیروهای خود در مناطق دیگر است. ترامپ روی دنده صلح یا “سربازان را به خانه بازگردانید” نیافتاده است. پنتاگون او، در حال “جابجایی” نیروها در اطراف جهان، بالاخص برای رویارویی با چین می باشد. در مقایسه با گذشته نوع متفاوتی از جنگ در حال تدارک است، چیزی که “جنگ با شدت بالا” در هوا، دریا، خشکی، فضا و فضای مجازی نام گرفته است. و شوربختانه، تدارکات آن نه فقط توسط ایالات متحده بلکه از جانب چین نیزدر حال پیش روی است.
ترامپ، هند را به درگیری نظامی با چین تشویق و ترغیب کرده و به کشورهایی نظیر استرالیا و ژاپن برای تحکیم شراکت خود با ایالات متحده علیه چین فشار می آورد. ناوهای جنگی ایالات متحده و چین در شرق و جنوب دریای چین مرتبا با یکدیگر مواجه می شوند. نقاط انفجار درگیری نظامی رو به تکثیر است.
بنابراین، اگر ترامپ یک جنگ افروز نیست، پس چیست؟
توضیحات
*امروز چین دیگر یک کشور سوسیالیستی نبوده بلکه یک قدرت امپریالیستی است که در رقابت با آمریکا میباشد. رجوع کنید به مقاله ریموند لوتا تحت عنوان «چهار ماه پس از بحران سلامتیِ کوید۱۹ و بحران اقتصادی … یادداشتی در مورد بیرحمی مطلق و بی منطقی وقیحانه نظام سرمایه داری- امپریالیسم»– ۲۰ جولای ۲۰۲۰
۱. See the Summary of the 2018 National Security Strategy, https://dod.defense.gov/Portals/1/Documents/pubs/2018-National-Defense-Strategy-Summary.pdf [back]
۲. See Fred Kaplan, “Trump’s Gargantuan Military Is Full of It,” Slate, February 12, 2020. [back]
۳. See, https://www.armscontrol.org/issue-briefs/2018-02/new-us-nuclear-strategy-flawed-dangerous-heres-why [back]
۴. S.E. Cupp, “Under Donald Trump, drone strikes far exceed Obama’s numbers,” Chicago Sun-Times, May 8, 2019. [back]
۵. Julian Borger, “Trump to pull US out of third arms control deal,” The Guardian, ۲۱ May, 2020. [back]
۶. “Medical Terrorism—American Style: U.S. Sanctions and Military Threats Escalate Iran’s COVID-19 Death Toll and Threaten the World,” revcom.us, April 6, 2020 [back]
۷. Michael Klare, “The US Military Is Preparing for a New War,” The Nation, June 1, 2019. [back]
*انزواگرایی: سیاست دور نگه داشتن کشور از جریانات بین المللی
** جهان گرایی: عملکرد و برنامه ریزی برای دخالت در جهان
*** بازبینی در ژست هسته ای: تعیین نقش تسلیحات هسته ای در استراتژی امنیتی و پیش بینی شرایط به کارگیری آن