هشت مارس، روز جهانی زن — رهایی زن، رهایی بشریت
از نشریه آتش شماره ۱۱۲ اسفند ۱۳۹۹
ستم بر زن و پدرسالاری، ذات و فرهنگ و اخلاقیات جمهوری اسلامی است اما بخشی از یاخته های نظام سرمایه داری- امپریالیستی جهانی نیز هست. نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان از گسل های اجتماعی تعیین کننده است. مرتجعین حاکم در دنیا، با استفاده از قدرت حکومتی شان بردگی پدرسالاری را بر جوامع تحمیل می کنند. در ایران، جمهوری اسلامی، جایی به جز زندان برای صدها زن آگاه و مبارز ندارد. اینها زنانی هستند که مقاومت در برابرستم را عین زندگی می دانند. زندان جای اینان نیست. زنانی که به قصد و نقشه مند و آگاهانه نه فقط خود سر به شورش بر می دارند که همه زنان را به خیزش علیه این ارتجاع بر می انگیزند، بهترین های جامعۀ ما هستند که به اسارت بدترین تبه کاران جامعه در آمده اند. صدای این زنان باید در هر گوشۀ کشور طنین اندازد که جمهوری اسلامی، مانند حیوانی زخم خورده به زنان حمله می کند. زیرا در تحمیل پدرسالاری دینمدار فاشیستی اش بر زنان ایران شکست خورده است! در تحمیل فرودستی زنان نسبت به مردان شکست خورده است! در تحمیل اخلاقیات سنتی مبنی بر تبعیت زن از اقتدار پدرسالاری شکست خورده است! زنان عزم کرده اند تا این زنجیرها را پاره کنند و می توانند!
«چرا نمی توانید فکر کنید که لازم نیست دنیا این طور باشد؟ … چرا فکر نمی کنید می توانیم دنیایی داشته باشیم که زنان راحت در خیابان راه بروند و به هر مردی که مقابلشان قرار می گیرد نگاه کنند بدون آن که از چیزی بترسند، بدون آن که دائما احساس کنند که در معرض برانداز شدن و به لحاظ سکس در حال تخمین زده شدن توسط مردان هستند؟ چرا فکر نمی کنید می توانیم دنیایی داشته باشیم که در آن زنان هرگز مورد آزار و اذیت، تجاوز، تعرض قرار نگیرند و حق کنترل بدنشان از آنها سلب نشود؟ چرا نباید دنیایی داشته باشیم که افرادی که از نظر گرایش جنسی یا نوع زندگی متفاوت هستند، به جای این که مورد تبعیض و آزار قرار بگیرند، تفاوت شان به عنوان بخشی از تنوع بزرگ بشریت دیده شود؟ … شما ممکن است بگویید من یک رویاپرداز هستم، اما این فقط یک رویا نیست. این چیزی است که در واقعیت، پایۀ مسلمی دارد و محقق شدن آن وابسته به خود ما است که در کنار مردم سراسر جهان آن را تبدیل به واقعیت کنیم.» باب آواکیان
«این چه سیستمی است! … هنوز به زنان به عنوان یک انسان کامل نگریسته نمی شود. دائماً تحقیرشده و از آنان انسان زدایی می شود، مثل عروسک و ابژه جنسی با آنان رفتار می شود، یعنی چیزی کمتر از انسان کامل. مرتباً به آنان تجاوز می شود و مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. … یک تحلیل علمی به روشنی به ما نشان می دهد که این سیستم به دلیل ساختارش، به دلیل ماهیتی که دارد این نوع معضلات، سرکوب ها، ستم ها و بی عدالتی ها را مرتباً بازتولید خواهد کرد و تا زمانی که اجازه دهیم سیستم سرمایه داری پابرجا بماند این ها بازتولید خواهند شد. …علم به ما نشان می دهد که ستم بر زن در ریشه ساختارهای زیربنایی سیستم سرمایه داری و همچنین سیستم های ستم گرانه و استثمارگرانۀ پیشین تعبیه شده است. بله سرمایه داری به بخش های کوچکی از زنان اجازه می دهد که به اصطلاح از نردبان اجتماعی بالا بروند. همین را در مورد مردم سیاه می توان گفت. … جنگ های امپریالیستی یکی دیگر از تضادهای غیرقابل حل این سیستم است. … برای اینکه ماشینِ این سیستم به طور مکرر راه اندازی چنین جنگ هایی را ایجاب می کند و این برای تداوم سیستم، گسترش و استحکام آن ضروری است. باید این واقعیت را قبول کنیم که ستم ملی، ستم بر مردم اقلیت، ستم بر زن، جنگ های امپریالیستی، اشغالگری ارتشهای متجاوز و غیره را در نهایت در چارچوب این سیستم نمی توان حل کرد. علم می تواند این مساله را تحلیل کند و نشان دهد که چرا هیچ یک از این تضادها را نمی توان در چارچوب ساختارهای سرمایه داری – امپریالیسم حل کرد. … به جای تلاش برای وصله پینه کردنِ اینجا و آنجای سیستم باید برای یک انقلاب واقعی تلاش کرد.» (آردی اسکای بریک. علم و انقلاب. در کتابخانۀ cpimlm.org)