انتفاضۀ تشنگان
چقدر اقلیم تغییر کرده است
که بهارِ عرب این بار در میانۀ تموز شکوفید
خیزابها از دشت به کوه سرازیر میشوند
از پایین به بالا
از «حاشیه به مرکز»
از نیزار به زاگرس.
اینجا لَیالی شب روشنتر از روزند،
شَوارِع گل میدهند
آبان زودتر از مرداد رسیده است،
کودکان تشنۀ خفاجیه به هفتاد و دو قصۀ کربلا پوزخند میزنند
و انتفاضۀ شبابِ شبگرد به جای ریزگردها می وزند.
آنها به جای فرمولِ آب
سُرب داغ نشانده اند،
به جای نخل
چوبۀ دار
تا شاعران عرب را از آن بیاوزیند
و به جای زیتون،
تَهجیر.
آنها در شادگان
کویر کاشتند
و ما در فَلاحیه
بَحر امید دِرو میکنیم.
وَه که چه شط العربی است؛
کارون به جای آب
موج موج خون به خلیج میریزد
و اُم سَلمییه با چفیۀ حَنظله فریاد میکشد:
که در خونِ تشنگان «دلشکستگان آرمیده طوفان»
آرمیده طوفان
آرمیده طوفان…
*الف. صحاف ۲۸ تیر ۱۴۰۰