اطلاعیه حزب کمونیست ایران (م ل م) در مورد زندانیان سیاسی ناهید تقوی، مهران رئوف و…
در تاریخ چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۰، آقای مصطفی نیلی در توییتی از محکوم شدن ناهید تقوی و مهران رئوف، به تحمل ده سال حبس تعزیری به اتهام «مشارکت در اداره گروه غیرقانونی» و هشت ماه حبس به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و همچنین از صدور حکم شش سال زندان تعزیری برای سمیه کارگر و بهاره سلیمانی به اتهام «مشارکت در اداره گروه غیرقانونی» خبر داد. اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این افراد، چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ در شعبه ۲۶ به ریاست قاضی ایمان افشاری و دومین جلسه دادگاه در تاریخ ۲۳ خرداد در این شعبه برگزار شده بود. پیش از برگزاری دادگاه هر یک از این زندانیان سیاسی (به ویژه ناهید تقوی و مهران رئوف) از طریق حبس انفرادی طولانی مدت، مورد شکنجه قرار گرفتند. همراه با این چهار تن، دو زندانی سیاسی دیگر به نام های نازنین محمد نژاد و الهام صمیمی نیز در همین شعبه محاکمه شدند.
بر مبنای گزارش ها و اسناد منتشره در کانالهای خبری مختلف مانند خبرگزاری هرانا، کارزار «ناهید را آزاد کنید» (Free.Nahid)، کارزار بین المللی «دفاع از زندانیان سیاسی ایران» و اینستا گرام کارزار «قفس را بسوزان» و… ناهید تقوی و مهران رئوف به اتهام «مشارکت در اداره حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) به منظور برهم زدن امنیت» هر کدام به ۱۰ سال و ۸ ماه زندان محکوم شدند.
طبق همین گزارش ها، سمیه کارگر و بهاره سلیمانی «به حیث مشارکت در اداره گروه غیر قانونی عصیان به ۶ سال و به حیث فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۸ ماه» زندان محکوم شدند.
همچنین دو متهم دیگراین پرونده به نام های نفیسه ملکی جو و محمد حاجی نیا اعلام کرده اند که در حال حاضر در خارج به سر می برند و به صورت غیابی و از بابت «عضویت در حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) و تبلیغ علیه نظام» به ترتیب به ۶ سال و ۹ ماه و ۸ سال و ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شدند[۱].
تا آن جا که به حزب ما مربوط است، اعلام می کنیم کلیۀ اتهامات تشکیلاتی همه متهمین این پرونده بی پایه و اساس و پرونده سازیِ محض بوده و روشن است که آنها به خاطر افکارشان دستگیر و محاکمه و زندانی شده اند. دادگاه نمایشیِ آنان در شرایطی برگزار شد که آقای نیلی و دیگر وکلای مدافع، تا آخرین روزهای پیش از برگزاری دادگاه از دسترسی به پرونده جمع و دیدار با ناهید تقوی و مهران رئوف منع بودند.
جمهوری اسلامی با دزدیدن این عزیزان و شکنجه شان در حبس های انفرادی طولانی و سپس برگزاری دادگاه های نمایشی ثابت کرد که رژیمی است فاقد هر گونه فرآیند دادرسی عادلانه و بقای آن مطلقا متکی بر سرکوب امنیتی مخالفین خود می باشد. این پرونده، اتهام و احکامش و فرآیندی که طی کرد، نمونه ای فشرده از نظام کیفری و قضایی فاشیستی و دینمدار (تئوکراتیک) جمهوری اسلامی است که از روز اول استقرار رژیمش، بر تفتیش عقاید و سرکوب و اعدام مخالفین اش استوار بوده است. خطی مستقیم کشتار زندانیان سیاسی در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ را به کشتارهای دی ۹۶ وآبان ۹۸ و به سرکوب زندانیان سیاسی در وضعیت فعلی متصل می کند. و امروز، یکی از اعضای «هیئت مرگ» قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ رئیس جمهور شده است!
تاریخ جمهوری اسلامی به یک معنی، تاریخ سرکوب و کشتار کمونیستها و تلاش برای پاک کردن نام و خاطرۀ قامت افراشتۀ کمونیستها از اذهان مردم و خیابانها و قلبهای مردم است. اما ما هرگز فراموش نمیکنیم و نخواهیم کرد که زندانیان کمونیست و انقلابی چگونه در تمام چهل و چند سال اخیر، چگونه سَر دادند و سِّر ندادند و هر آینه فراموش نکردند که تنها نیستند و در هر کران و هر کجا بذرهای های آگاهی و انقلاب را میتوان و باید پاشید. به کلیۀ زندانیان سیاسی درود میفرستیم و حضور امیدبخش شان در جامعه را ستایش کرده و رفیقانه میگوییم: ما به افکار رهایی بخش تان و شجاعت تان در بیان افکارتان به ویژه در شرایط اسارت و شکنجه افتخار میکنیم. ما فراموش نمیکنیم که چشم در چشم سبع ارتجاع از رهایی و از جامعۀ اساسا متفاوت سخن میگویید. خوب میدانید که تنها نیستید! شما در کنار هزاران هزار شورش گر و مبارزی ایستاده اید که جهانی بهتر میخواهند.
حزب ما از این مبارزان و همۀ همزنجیرانشان با تمام توان دفاع میکند و دفاع از آنان را وظیفۀ هر کسی میداند که میخواهد درکنار زنان خیابان انقلاب، مردمِ دی و آبان، وکلای عدالت طلب، توده ها و روشنفکران ملل تحت ستم، روشنفکران معترض، مادران خاوران، کارگران استثمار و سرکوب شده، دانشمندان و فعالین محیط زیست، معترضین خیزش تیر و مرداد، خانواده های دادخواهان جنایت سرنگونی هواپیمای اوکرائینی و هزاران هزار معترض دیگر بایستد.
سرکوب دولت جمهوری اسلامی ادامه دارد؛ و مبارزه ما هم ادامه دارد و مردم در مبارزه شان علیه جمهوری دار و تازیانۀ اسلامی به مبارزان در بند نیاز دارند. حزب ما خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران است و با تمام توانش از جنبشهای مبارزاتی مردم علیه دستگاه سرکوب و سانسور و شکنجۀ جمهوری اسلامی، علیه دارهای اعدام و میادین سنگسارش، علیه دستگاه های تفتیش عقاید و بیدادگاه هایش حمایت میکند. ما قویا امیدواریم که جنبشهای اعتراضی مردم همچون امواج دریایی خروشان زندان ها را به محاصره درآورند و اتحاد عظیم و سراسری حول «آزادی فوری کلیۀ زندانیان سیاسی» برای شکستن در زندانها به وجود آید. این یک نیاز مبرم و رهایی بخش برای کل جامعۀ ما است. مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، گامی در مسیر سرنگونی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی با سرکوب مبارزان و زندانی کردن آن ها نه تنها در پی عقب راندن مبارزات جاری که همچنین به دنبال دامن زدن به ترس و ناامیدی در مبارزات آتی است. بگذارید این بار ما خطاب به ناامیدان و یأس افکنان بگوییم که در این زمان و بر این زمین چیزی هست که شایستۀ زیستن است: مبارزان رهایی؛ مبارزه برای رهایی!
حزب کمونیست ایران (م ل م) ۲۶ مرداد ۱۴۰۰. ۱۷ آگوست ۲۰۲۱
عکس از رادیو زمانه
[۱] احکام مربوط به این دو نفر در منابع مختلف منتشر شد. از جمله: تلگرام هرانا به تاریخ ۱۰ اگوست ۲۰۲۱، وبسایت رادیو زمانه به تاریخ ۲۲ مرداد ۱۴۰۰، صفحه اینستاگرام «قفس را بسوزان» (burn_the_cage) ، اکانت توئیتر و اینستاگرام «ناهید را آزاد کنید» (FreeNahid)، توئیتر «کارزار بین المللی دفاع از زندانیان سیاسی ایران» (IranPrisonEmerg)،