گزارشی حضور کمونیست های انقلابی آمریکا در تظاهرات ۲۲ اکتبر و همبستگی انترناسیونالیستی با خیزش سراسری ایران
در ۲۲ اکتبر، دهها هزار نفر در سراسر جهان – از برلین تا لندن، سیدنی تا واشنگتن دی سی و بسیاری از جاهای دیگر- در «راهپیمایی برای ایران» به خیابانها آمدند. در اینجا در ایالات متحده، به غیر از پایتخت ، راهپیمایی ها در شهرهای سراسر کشور، از نیویورک تا آتلانتا تا سانفرانسیسکو و لس آنجلس برگزار شد. مردم از دیدگاههای مختلف، علیه جمهوری ارتجاعی اسلامی ایران و در حمایت از قیام شجاعانه تودههای ایران بهویژه زنان اعتراض کردند.
گزارشی ازحضور در تظاهرات واشنگتن دی سی به قلم یک گزارشگر برگرفته از وب سایت آرسی پی
چالش شدید و مبارزهی جنجالآمیز برای آزادی بیان
تیمی از فعالین، هواداران و حامیان ” کلاب انقلاب” [revcom.us] ، روز شنبه ۲۲ اکتبر از شهر نیویورک و جاهای دیگر، به واشنگتن دیسی مسافرت کردند، تا در “راهپیمایی برای ایران” در پشتیبانی از خیزش شجاعانه و الهامبخشی که در حال حاضر در ایران جریان دارد شرکت کنند، خیزشی که نقطهی انفجارش سرپیچی زنان جوان در فرمانبرداری از قانون رژیم اسلامی در پوشیدن حجاب اجباری (روسری) در ملأ عام بود.
فراخوان حزب کمونیست ایران – مارکسیست لنینیست مائوئیست(حکا-ملم) الهام بخش ما میباشد:
“به مردم جهان: بانگ انقلاب برخاسته از ایران، متعلق به همۀ شما است!”
ما مأموریت یافتیم تا مسئولیتهای انترناسیونالیستیمان را انجام دهیم — به ویژه بدین سبب که در قلب هیولای کشور امپریالیستی به سر میبریم که منشأ اینهمه درد و رنج بیشمارِ مردم ایران بوده است — تا در کنار مردم ایران قرار گیریم و بطور گستردهای فراخوان عاجل “حکا-ملم” را در میان هزاران تن از ایرانیان و کسان دیگری که در آنجا حضور داشتند پخش کنیم.
ما با چالش شدید و مبارزهی جنجالآمیزی برای آزادی بیان در اجازهی شرکت یافتن و پخش بیانیه “حکا-ملم” مواجه شدیم — بیانیهای که (به زبان فارسی و انگلیسی) در میان نزدیک به نیمی از جمعیتی که بالغ بر پنج هزار تن و یا بیشتر بود پخش گردید.
چند نکته، در باره جمعیت و واکنشهایشان
بخش اعظم شرکتکنندگان در حرکت اعتراضی، از ایرانیان در همهی گروههای سِنیِ مرد و زن و حضور چشمگیر گروهبندیهای زنان، تشکیل شده بود. (بطور شرمآوری میزان ناچیزی از آمریکاییهای غیرایرانی حضور داشتند. گروههای آمریکایی ضد جنگ و پشتیبانان دادخواهی اجتماعی هیچ حضور تشکیلاتی نداشتند)
میزان شرکتکنندگان در حرکت اعتراضی و روحیه مردم، حاکی از انرژی عظیم و اشتیاق آنان برای تغییر بود که در میان ایرانیان در سراسر جهان زبانه کشیده است، خیزشی که جامعه را تکان داده و جرقهاش با مرگِ مهسا امینی در ۱۶ سپتامبر آغاز شد، زمانیکه وی بدست “پلیس ارشاد” بازداشت گردید.
گرایشهای گوناگونی در گردهمایی وجود داشتند — از حضور قابلملاحظهی ارتجاعی گرایش هواداری از پادشاهی، هواداری از آمریکا… تا اعلامیهای که مردم را در همه جا دعوت میکرد تا به بانگ انقلابِ برخاسته از ایران و نیاز مبرم در برپائی یک انقلاب واقعی برای نابودی رژیمی که باعث درد و رنج مردم ایران گردیده پاسخ دهند — تا گُسَستی در رهائی بشریت ایجاد گردد.
یک میز برپا کردیم که علاوه بر بیانیه “حکا-ملم”، در باره برنامه ویژهای که در پیش داریم در رابطه با برنامهی — “انقلاب، نه چیزی کمتر” [Revolution, Nothing Less] — بود و به وسیله این میز، مصاحبهی مهم “باب آواکیان” را اعلام نمودیم. بر روی میز، نمونههایی از نوشتههای “باب آواکیان” (برخی به زبان فارسی)، و همچنین دعوت اضطراری برای پیوستن به “کارزار جهانی برای آزادی بیدرنگ زندانیان سیاسی در ایران”، داشتیم.
کارزاری که ضرورت تبلیغ آن، پس از گسترش سرکوب وحشیانه رژیم در رودررویی با خیزش مردم، افزایش یافته است. از جمله میتوان به حملهی مرگآور مسلحانه بر علیه زندانیان و ایجاد آتشسوزی در زندان اوین، که بسیاری از زندانیان سیاسی در آنجا به بند کشیده شدهاند، اشاره کرد.
در کنار میز، بَنِر بزرگی که بر روی آن، سرخط بیانیه “حکا-ملم” نوشته شده بود، قرار داشت. بَنِری که در کنار میز گذاشته بودیم توجه برخی از مردم را به میز ما جلب کرد. زمانیکه راهپیمایی از نقطهی گردهمایی در محوطه مجموعه فروشگاهی به سوی کاخ سفید آغاز شد، عدهای از مردم از بَنِر ما عکس گرفتند.
زمانیکه شبکهی تلویزیونی بیبیسی فارسی گزارش تظاهرات واشنگتن دیسی را پخش کرد، بَنِر ما نشان داده شد. بسیاری از کسانیکه که اعلامیههای ما را دریافت کردند از اینکه برای نخستین بار از وجود یک گروه انقلابی کمونیست در ایران آگاه میشدند شگفتزده و علاقهمند گشتند.
برخیها اعلامیه را نمیگرفتند، ولی گاهی با توضیح کوتاه ما در مورد محتوای اعلامیه، سپاسگزار شده و اعلامیه را میگرفتند. یکی از ایرانیان سالمند، پوستر خودش را درست کرد و اعلامیه ما را بر روی آن چسباند.
حضور ما همچنین باعث برخورد خشمآلود ضدانقلابیها شد که باعث شد وضع، بسیار حاد و جدالآمیز گردد. ما بر روی جایگاه خود ایستادگی کردیم… و اوباشان دست به خشونت و تهدید بیشتری زدند. یک نفر از انتظامات به ما گفت که برای جلوگیری از بروز حادثه، بهتر است ما جمعیت را ترک کنیم. گفتیم که این ما نیستیم که باعث حادثه میشویم، ما حق و وظیفه داریم که حضور داشته باشیم. ما در کنار خیزش مردم هستیم و میخواهیم بیانیه را به میان مردم ببریم. در حالیکه وضع حادی ایجاد شده بود، دو تن از زنان ایرانی سالمند از میان جمعیت به میان ما آمدند و به مأمور انتظامات قید کردند که آن اوباشان حق ندارند ما را بیرون کنند و ما میبایست در آنجا بمانیم. یک تن از این دو زن ایرانی بیانیه “حکا-ملم” را در بالای دستانش به اهتزاز درآورد. مأمور انتظامات عقب نشینی کرد . ما میز خود را نگه داشتیم. سپس در ادامهی راهپیمایی، از بالای سکو اعلام شد که مردم حق پخش اعلامیههایشان را دارند.
مبارزهی زنان ایرانی به عنوان نقطهی محوری در این قیام، در طول آن روز آشکار بود. زن جوانی که در ایران زاده شده بود، به ما گفت که هر زمان پلیس آمریکا را میبیند دچار تشویش و اضطراب میشود — زیرا خاطرههایش از گشت ارشاد در ایران در ذهنش جرقه میزنند، مأمورانی که باعث ایجاد ترور و تروما بر همگی زنان در ایران گردیدهاند.
یک مرد سالمند ایرانی به ما گفت، “رفتار با زنان همانند وسایل مصرفی خانگی همچون یخچال است: میتوان هر تعداد از آنرا در اختیار گرفت و آنرا به هر شیوهای مورد استفاده قرار داد. آنچه مردم باید مورد توجه قرار دهند دلیری و شهامت زنان جوان است که به خیابانها آمدهاند — و باعث غرور ما شدهاند.”
یک زن ایرانی میانسال دیگری به ما گفت که زمانیکه وی هشت ساله بود، پدر و مادرش که جزو فعالین سیاسی بودند اعدام شدند. وی گفت، “دیگر نمیخواهیم در وضع ترور زندگی کنیم! افتخار میکنم که حرکت امروز را برگزار کردیم. روز همبستگی انترناسیونالیستی همواره روز خوبی میباشد.”
سرتاسر تجربه امروز ما، به همگی تیم ما، اهمیت و ضرورت عاجل پخش این بیانیه و دیگر بیانیههای “حکا-ملم” و نشریه آمریکایی “انقلاب” (revcom.us)، را مورد تأکید قرار داد.
آن شب یک عضو از تیم ما که جزو “باشگاه انقلاب” (Revolution Club) است، این پیامک را فرستاد، “با درود به همگی، خواستم بگویم که حرکت امروز ما چه اندازه اهمیت داشت — چه اندازه قوت قلب به رفقایمان در ایران که پیشروی به سوی کمونیسم نوین و عملی کردن آنرا به پیش گرفتهاند، داد. مردم ایران میتوانند ببینند که ما در آمریکا که در قلب هیولا به سر میبریم، از مبارزهی آنان برای رهائی ایران و سرتاسر بشریت پشتبانی میکنیم. به راستی چه اندازه اهمیت داشت!”
در ساعت ۱۱ شب یکی دیگر از داوطلبان، این پیامک را فرستاد، “تازه به منزل رسیدهام. افتخار میکنم به کاری که امروز انجام دادیم. روز انترناسیونالیستی همواره روز خوبی است.”
همگی ما همان احساس را داشتیم.
گزارش کوتاهی از حضور رفقای ما در تظاهرات برلین
اینجا برلین ۲۲ اکتبر است جمعیتی بیش آز صد هزار نفر از احزاب و گروههای مختلف از خانواده های قربانیان هواپیمای آوکراینی که توسط موشک سپاه پاسداران سقوط کرد و فمینیست ها، رنگین کمانی ها، گروههای چپ، کمونیست و آنار شیستها و تعداد زیادی مردم از زن و کودک و پیر و جوان ایرانی و خارجی از قبیل آلمانی و ملت های دیگر و مجاهدین و گروههای راست سلطنت طلب های طرفدار فاشیست های آمریکایی ازکشورهای مختلف جهان بویژه
کشورهای اروپا در دفاع از جنبش ضد جمهوری اسلامی که زنان و جوانان آغاز گرانند شرکت داشتند. حزب کمونیست ایران(م ل م)
همراه با رفقای کمونیسم نوین انترناسیونالیست آلمانی، آمریکایی افغانستانی، ایر انی از شهر های مختلف و کشورهای مختلف با سه بنر شرکت داشتیم. بنر زندانیان سیاسی آزاد باید گردد! آنان آغاز گران هستند. و بنر خشم رها شده زنان را به جنبشی برای انقلاب کمونیستی تبدیل کنیم! و بنر دیگر: از کابل تا تهران، مرگ بر بنیادگرایی اسلامی و امپریالیسم!
این دو بنر امضاهای: جنبش کمونیسم نوین افغانستان( جکنا ) و حزب کمو نبست انقلابی آمریکا(revcom. us) و حزب کمونیست ایران(م ل) cpimlm.org داشتند.
بیانیه حزب ما خطاب به مردم جهان: بانگ انقلاب بر خاسته از ایران، متعلق به همه شما است. در چندین هزار نسخه به زبان های فارسی، آلمانی و انگلیسی و … توسط ما و رفقای انترناسیونالیست بین مردم پخش و با آنها صحبت شد. اکثرا بیانیه را با روی باز می گرفتند و سلطنت طلب ها از دیدن بیانیه کمونیستی ناراحت و عصبی میشدند و از دست دادن قدرتشان را تقصیر کمونیست ها می دانستند و بویژه عصبانی از شعار مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر و شعار های ضد امپریالیستی. در این راهپیمایی مدیا با جکنا بویژه رفیق شکیب مصدق مصاحبه کردند و از بنرها ما فیلم و عکس بسیار ی گرفتند.