حیوان درندۀ جمهوری اسلامی را باید بر زمین کوبید؛ انقلاب کمونیستی و نه چیزی کمتر از آن!
ضربان نبض خشم توده های مردم را میتوان حس کرد و صدای پای شورش گرسنگان و دل شکستگان را میتوان شنید. جمهوری اسلامی در بن بست بحران اقتصادی، اعتراض و خشم مردم، شیوع کرونا و فلج اجتماعی ناشی از آن و تضادهای هر دَم شدت یافتۀ منطقه ای و بین المللی اش دست و پا میزند. تصویر تمام نمای جامعۀ امروز ایران را از یک طرف تورم و فقر بخشهای وسیع مردم، بیکاری و بی آیندگی جوانان، بی خانمانی و ورشکستگی که از سطح کارگران و تهیدستان و حاشیه نشینان فرا رفته و حتی اقشار میانی جامعه را هم به زیر کشیده است، بیماری و مرگ، فروپاشی روانی جامعه و خودکشی، زندان و اعدام و تازیانۀ معترضین و مبارزین، ترسیم میکند و از طرف دیگر ناکارآمدی و ناتوانی دولت و حکومت، دزدی و اختلاس و فرار حاکمان، تسویه ها و گروکشی ها و هشدار دادنها و نامه نگاری های جناحین داخلی و چنگ و دندان نشان دادن دستگاه سرکوب به مردم جان به لب رسیده ای که به اشکال مختلف حکومت را به چالش کشیده و مبارزه میکنند.
بدون میلیونها نفر از توده های خشمگین مردم نمیتوان حیوان درندۀ جمهوری اسلامی را بر زمین کوبید. اگر این رژیم را سرنگون نکنیم، اگر خشت خشت ماشین دولتی جمهوری اسلامی را از طریق انقلاب توده های میلیونی مردم ویران نکنیم، اگر تمامی جناحها و شخصیتهای مسئول تباهی چهل سالۀ اخیر را به زیر نکشیم، اگر نیروهای مسلح رژیم به عنوان ستون فقرات دولت طبقۀ سرمایه داران و استثمارگران را به وسیلۀ جنگ انقلابی مسلحانۀ مردمی در هم نشکنیم، حتی برای نفس کشیدنمان هم باید تاوان بپردازیم. اگر انقلاب نکنیم و نظام سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بنیاداً متفاوت و نوینی را بنا نکنیم، گرسنگی و فقر، بیماری و نابودی محیط زیست، زن ستیزی و استبداد سیاسی، فاشیسم دینی و سرکوب ملل گوناگون ساکن ایران به مراتب بدتر از وضعیت امروز خواهد شد. کافی است فقط نگاهی به وخیم شدن زندگی و وضعیت جامعه در سه سال اخیر بیاندازیم. هر روز بیشتر از دیروز یک گام به سوی فاجعه طی شده است.
جامعه نیاز به دی ها و آبان های بسیاری دارد اما هرگونه شورش مردمی و عصیان اجتماعی را باید به انقلاب آگاهانه برای پاره کردن تمامی زنجیرهای ستم و بهره کشی پیوند بزنیم. اما از همین امروز میتوان برای جامعه و دنیای نوین و متفاوتی مبارزه کنیم و بجنگیم که هم پایه های مادی و امکان بنای آن فراهم است و هم نفس کشیدن و زندگی برای همگان، و نه بخش خاصی از مردم را امکان پذیر خواهد کرد. دور باطل تعویض جناحها و شخصیتهای مختلف طبقات استثمارگر و ستمگر بس است. تنها پاسخ ممکن و مطلوب برای رها شدن از تمامی وحشت و فلاکت موجود، انقلاب کمونیستی است و نه چیزی کمتر از آن. نه اصلاحات، نه براندازی، نه سلطنت و ولایت مطلقه و مشروطه و نه جمهوری سرمایه داری دیگری. هر شکل دیگری از دولت دیکتاتوری سرمایه داری و روابط تولیدی-اجتماعی سرمایه دارانه و بهره کشانه لاجرم، تأکید میکنیم لاجرم، به شکلگیری و بازتولید دور جدیدی از فلاکت و ستم و سرکوب و تبعیض منتهی میشود. این ویژگی نظام سرمایه داری و نتیجۀ عینی و واقعی حاصل از تجربۀ تاریخ معاصر ایران و جهان است.
ما کمونیستهای انقلابی همگان را فرامیخوانیم از همین امروز برای تحقق جنبشی برای انقلاب کمونیستی و بنای جامعه ای بدون ستم و تبعیض و بهره کشی که چارچوبه و پیشنویس پیشنهادی آن در سند «قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران» تدوین و منتشر شده است، به حزب ما پیوسته و با مبارزات فعلی و آتی آن متحد شوند. وبسایت حزب کمونیست ایران (م ل م) و دیگر رسانه های مکتوب و صوتی تبلیغ-ترویج و سازماندهی حزب (به ویژه دو نشریۀ حقیقت و آتش) به طور مداوم ضمن افشاگری از عملکرد و ماهیت جمهوری اسلامی و نظام جهانی سرمایه داری امپریالیستی، به تحلیل واقعی از اوضاع و روندهای احتمالی و فرصتهای مبارزاتی پرداخته و با اتکا و به کاربست سنتز نوین کمونیسم، زمینه های عینی و فکری و تشکیلاتی برای تسریع اوضاع به سمت انقلاب کمونیستی و نه چیزی کمتر از آن را فراهم میکنند.
به این راه بپیوندید، زندگی زیر محرومیت و ترس و تباهی شایستۀ هیچ انسانی نیست.
مرگ بر جمهوری اسلامی
انقلاب کمونیستی و نه چیزی کمتر از آن
پیش به سوی استقرار جمهوری سوسیالیستی نوین ایران
حزب کمونیست ایران (م ل م). ۱۹ تیر ماه ۱۳۹۹