به پیشواز اول ماه مه سرخ
رفقای کارگر، زنان ستمدیده، جوانان مبارز:
در سطح ایران و جهان وارد دوره ای حساس که حوادث بزرگ و سنگینی را در دل می پروراند، شده ایم. طبقه کارگر و کمونیستهای ایران وظایف خطیری بر دوش دارند. جنبش دموکراتیک و سوسیالیستی در ایران با فرصتها و خطرات بزرگی روبروست. یا ما از فرصتها بخوبی بهره برداری کرده و روند انقلاب دموکراتیک و سوسیالیستی را در ایران فرسنگها به پیش خواهیم برد. یا اینکه طبقات ارتجاعی ایران و امپریالیستهای آمریکائی بر سرنوشت ما غلبه خواهند کرد.
تجربه تجاوز امپریالیسم آمریکا و انگلیس به عراق نشان داد که این دزدان سرگردنه هیچ ارزشی برای حقوق اولیه انسانی، حق تعیین سرنوشت خلقها و ملل خاورمیانه، و جان این مردم قائل نیستند. برای آنها فقط منافع اقتصادی انگلی، منافع سیاسی استعماری و منطق نظامی بیرحمشان معنی دارد. تجربه عراق نشان داد که رژیمهای مستبد و فاسدی مانند صدام حسین که دهها سال با مشت آهنین بر مردم حکومت کرده و ثروتهای کشورشان را به جیب کمپانیهای سرمایه داری جهانی و اقوام خود سرازیر کرده اند، نه می خواهند و نه میتوانند در مقابل تجاوز بیگانگان به دفاع از مردم و کشور خود بپردازند. تجربه این جنگ نشان داد که با همبستگی بین المللی و جنبش توده ای جهانی می توان امپریالیستها را به لحاظ سیاسی افشا و بی آبرو کرد. اما جنبش سیاسی برای مقابله با تجاوز و جنایت نظامی کافی نیست. برای اینکار مبارزه مسلحانه انقلابی خلقها علیه ارتشهای متجاور لازم است. امپریالیستها با جنگ عراق این حقیقت را به همه خلقها یاد آوری کردند که قدرت سیاسی از لوله تفنگ بیرون می آید و برای هر کار مهمی در این جهان قدرت سیاسی لازم است. این اصلی است که برای همه طبقات منجمله طبقه کارگر صادق است.
طبقه کارگر و کمونیستهای ایران باید خود را آماده مبارزات انقلابی سهمگین کنند. گام اول در این مبارزات فعالیت بی وقفه برای سرنگون کردن رژیم مستبد و فاسد و ضد مردمی جمهوری اسلامی است. این وظیفه فوری مقابل پای تمام جنبش آزایخواهانه و عدالت طلبانه در ایران است.
کمونیستها و مبارزین باید با صراحت اعلام کنند که در همان حال که برای سرنگونی رژریم منفور جمهوری اسلامی مبارزه می کنند در مقابل تجاوز قدرتهای امپریالیستی به ایران خواهند ایستاد. و اگر آنها همانطور که به عراق تجاوز کردند به ایران تجاوز کنند، توده ها را برای سرنگونی آن بسیج و سازماندهی خواهند کرد. طبقه کارگر باید با جسارت سکان تحولات سیاسی جامعه را در دست بگیرد و تمام ستمدیدگان جامعه، زنان – دهقانان – زحمتکشان شهر و روستا – ملل تحت ستم وجوانان را در راه انقلاب دموکراتیک نوین و سوسیالیستی رهبری کند.
رفقای کارگر:
اول ماه مه سالروز تاسیس حزب کمونیست ایران (م ل م) است. در اوضاع حساس و تعیین کننده کنونی وجود چنین حزبی غنیمت بزرگی برای طبقه کارگر و خلقهای ماست. زیرا بدون داشتن یک حزب سیاسی، یک ستاد فرماندهی که از خط و برنامه و نقشه عمل صحیح و روشنی برخوردار است و در طول دهها سال مبارزه طبقاتی آبدیده شده و محک خورده است، طبقه کارگر نمی تواند توده های مردم را رهبری کند و به اهداف انقلابی اش دست یابد. پس برنامه حزب را با دقت بخوانید و پس از قبول آن فعالانه و به اضطرار به تقویت و گسترش صفوف حزب همت کنید که وقت تنگ است!
رفقای کارگر:
برای بزرگذاشت اول ماه مه تجمع های مستقل از جریانات وابسته به جناحهای مختلف جمهوری اسلامی را سازمان دهید. بشدت با حضور جریانات اسلامی کارخانجات در این مراسم و نمایش عکسهای سران رژیم جمهوری اسلامی مقابله کنید. بهر طریق که می توانید ضرورت سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی را در میان کارگران و زحمتکشان تبلیغ و ترویج کنید. در این تجمعات ضدیت خود را با اشغال نظامی عراق و همبستگی انترناسیونالیستی با طبقه کارگر و خلقهای آن کشور نشان دهید. در گردهمائی های اول ماه مه نه تنها از مطالبات اقتصادی و صنفی کارگران ، بلکه از خواست زنان برای برابری و آزادی، خواست ملل تحت ستم برای آزادی وبرابری ملی، خواست دهقانان به زمین و لغو دیونشان به بانکها، و از خواست دانشجویان و روشنفکران برایآزادی بیان و قلم حمایت کنید. به این ترتیب است که طبقه کارگر می تواند پرچم عدالت جوئی پیگیر خود را بر افرازد و به همه اقشار تحت ستم جامعه فراخوان دهد که در زیر پرچم سرخ طبقه کارگر به مبارزه برای رهائی جمع شوند.
کارگران مبارز از هر گرایش فکری که هستید: اول ماه مه امسال در همه جا پرچم سرخ به اهتزاز درآورید: در کارخانه و کارگاه، بر دکلهای نفت، در محلات زندگی، بر روی اتوبوسها، کامیونها، ورودی شهرها، و ….
معلمان، دانش آموزان و دانش جویان: در اول ماه مه بر سر در مدارس و دانشگاه ها و کلاسها و هر نقطه ای که می توانید، پرچم سرخ را در اندازه های کوچک و بزرگ، برافراشته بدارید.
کارمندان، پرستاران: در اول ماه مه بر سر در بیمارستانها، ادارات، دفاتر کار پرچم سرخ با شکوه و پر معنا را بکوبید. پرچم سرخ نشانه ضدیت با نظام جمهوری اسلامی ایران و امپریالیسم آمریکاست. پرچم طبقه کارگر برای متحد کردن تمام طبقات خلقی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و ایجاد جامعه ای با شهروندان آزاد و برابر است. پرچم طبقه کارگر برای ایجاد جامعه سوسیالیستی، جامعه ای عاری از ستم واستثمار است. پرچم سرخ، پرچم همبستگی بین المللی میان کارگران و زحمتکشان سراسر کره زمین، پرچم انترناسیونالیسم پرولتری است. پیروز باد اول ماه مه سرخ! خجسته و پیروز باد تاسیس حزب کمونیست ایران (م ل م)!