البرز جاوری شهنی (اکبر)
رفیق البرز جاوری شهنی (اکبر) در سال ۱۳۳۲ در خانواده ای متوسط در شهر مسجد سلیمان متولد شد. در سالهای ۵۲ و ۵۳ بعنوان سپاه دانش داوطلب خدمت در روستاهای محروم بندرعباس شد تا از نزدیک محرومیت توده های روستایی را در دروان (دروازه های تمدن شاه) مشاهده کند. مردمی که به دلیل محرومیت از ابتدایی ترین نعمات زندگی به خاطر بیماری ساده ای فرزندانشان را از دست می دادند. این تجارب تاثیری عمیق بر ذهن رفیق البرز نهاد.
رفیق البرز در سال ۵۵ برای ادامه تحصیل راهی آمریکا شد. پس از مدت کوتاهی جلب کنفدراسیون دانشجویان ایرانی (احیاء) شد. او سریعا به یک فعال پرشور جنبش دانشجویی در مناطق تگزاس و هوستون بدل شد. بواسطه آشنایی با کمونیسم انقلابی، فصل تازه ای در زندگی او آغاز شد. در ابتدای سال ۵۷ به ایران بازگشت. با جمعی از پیشروترین روشنفکران انقلابی و کارگران مبارز خطه خوزستان تشکل “مارکسیست – لنینیستهای جنوب” معروف به “رزم خونین” را بنیان گذاشت. تشکلی که در سال ۵۸ به اتحادیه کمونیستهای ایران پیوست. البرز به همراه دیگر رفقایش فعالانه در مبارزات انقلابی آن دوران شرکت جست. در شب قیام ۲۲ بهمن نقش فعالی در تصرف ارگانهای دولتی در شهر مسجد سلیمان و مصادره سلاحها ایفا کرد.
او طی دوران ۶۰ – ۵۸ بعنوان یکی از اعضای هیئت مسئولین شهر اهواز نقش برجسته ای در سازماندهی مبارزات توده ای بر عهده گرفت. در تابستان ۱۳۶۰ به دلیل دستگیری رفیق محمد فرهادی، مسئولیت تشکیلات مسجد سلیمان را به عهده گرفت وبا جسارت به ترمیم ضربات وارد بر تشکیلات مسجد سلیمان پرداخت. رفیق البرز با جسارت یاری رسان رفقا در نقل و انتقال سلاح از جنوب به تهران برای آغاز مبارزه مسلحانه سربداران بود. پس از ضربه سراسری رژیم در تابستان ۶۱، رژیم اقدامات گسترده ای برای دستگیری این کمونیست انقلابی سازمان داد. خانه ای که رفیق البرز در شهر اهواز در آن مخفی بود، مورد شناسایی مزدوران رژیم قرار گرفت. رفیق البرز با هشیاری توانست از دست پاسداران علیرغم تیری که در اثر تیراندازی پاسداران به پایش خورده بود بگریزد و از طریق نواحی روستایی خود را به اصفهان برساند. رفیق البرز مصممانه به دفاع از فعالیتهای “کمیته موقت رهبری” برای بازسازی تشکیلات اتحادیه برخاست و با استواری و استحکام ایدئولوژیک شانه به زیر بار مسئولیتهای خطیرنهاد. در همین رابطه او در زمستان ۱۳۶۱ به جنگلهای آمل اعزام شد. متاسفانه رفیق البرز در درگیری ۱۲ اسفند سال ۱۳۶۱، مورد اصابت گلوله پاسداران قرار گرفت وجان باخت. خاطره این کمونیست آگاه و جسور برای همیشه در ذهن طبقه کارگر ایران بویژه کارگران خطه جنوب نقش بسته است.