هند: ناراندرا مودی، کسی که دستش تا به آرنج در خون آغشته است نخست وزیر شد
برگرفته از سایت خبری جهانی برای فتح
Web site: aworldtowinns.co.uk
در سال ۲۰۰۲ طی یک درگیری مذهبی میان هندوها و مسلمانان در ایالت گجراتِ هند٬ بیش از ۱۰۰۰ نفر به قتل رسیدند.
ناراندا مودی حاکم آنروزِ ایالت گجرات٬ تا کنون٬ هر نوع اهمال و خطا در واقعه قتل عام مسلمانان را رد کرده است. و تا کنون هیچگونه تاسفی درباره آن کشتار ابراز نکرده است! از اینرو برای سالهای طولانی٬ وی چهره ای منفور در اذهان مردم جهان و حتی دولت ها بود و تا امروز هم بسیاری وی را مسئول نسل کشی مسلمانان می دانند.
در انتخابات اخیر هند٬ مودی به مقام نخست وزیری انتخاب شد. با اینکه در سالهای اخیر رویکردبرخی از دولت های غربی که دارای ارتباطی تاریخی با هند هستند٬ تیره و تار بود و روابط خود با مودی را قطع کرده بودند ولی با نزدیک شدن زمان انتخابات و با پیروزی او٬ رویکرد آنها کاملا تغییر کرد. مثلا دولت بریتانیا که ارتباط کشورش باوی را در طول دهه گذشته قطع کرده بود٬ در سال ۲۰۱۳ هر دو حزب محافظه کار و کارگر احزاب در قدرتِ بریتانیا- از مودی برای حضور در مجلس عوام دعوت کردند. همچنین مودی در سال ۲۰۱۳ به پارلمان اروپا نیز دعوت شده بود. یا اینکه مثلا در فوریه ۲۰۱۴ سفیر وقت ایالات متحده آمریکا در هند نانسی پاول- بعد از یک دهه بایکوتِ آمریکا علیه مودی٬ با وی دیدار و گفتگو کرد. این حرکات از سوی قدرت های خارجی و موثر در امور هند٬ نشانگر این بود کهم ودی مورد قبول جامعه جهانیاست٬ و این پذیرش نیروی جدیدی بود که در هند به قدرت می رسید. درست بعد از پیروزی مودی٬ باراک اوباما با او تماس گرفت تا هم به او تبریک بگوید و هم او را به کاخ سفید دعوت کند. این دعوت در حالی انجام شد که تا چند سال قبل٬ دولت آمریکا حتی ورود مودی را به کشور رد کرده بود!
مودی٬ کسی که قبلا چای فروش (چای والا) بود شعارها و موعظه های عوامفریبانه انتخاباتی اش را بر دو پایه اساسی استوار کرد: از یکسو برعظمت طلبی هندو (شوونیسم هندو) دمید و از سوی دیگر از انزجار مردم نسبت به فساد گسترده دستگاه دولتی استفاده کرد. مودی این فساد را محصول حاکمیت طولانی حزب کنگره که تحت رهبری خانواده ایندیرا گاندی است قلمداد کرد. وی به طبقه متوسط و رو به گسترش جامعه هند٬ وعده توسعه اقتصادی و نظام اداری کارآمد را داد و به فقرا و هندوهای کاستِ پایین جامعه؛ وعده آرامش را٬ چراکه حداقل آنها می توانند به هندو بودنHinduvata**خود افتخار کنند. اما برای اقلیت مسلمان هند٬ مودی تجسم محرومیت و هرچه بدتر شدن اوضاع است.
مودی تلاش زیادی می کند تا از خود چهره ای ساده و فروتن نشان دهد٬اما واقعیت اینست که او دارای سابقه ای طولانی و البته کثیف است. مودی در سنین جوانی به عضویتRashtriyaSwayamsevakSangh(RSS) درآمد. RSS یک گروه دست راستیِ هندو با خواستِ عظمت طلبی بود. الگوی این گروه برای متحد و یکپارچه ساختن مردم کشور و برتری ملت٬ حزب ناسیونال سوسیالیستِ آلمان و هیتلر بود. نتیجه ای که آمالِRSS برای تاسیس یک رژیم هندو و اکثریت متحد هندی بر پایه مذهب هندو و روابط سنتی تاکنون داده٬ غالبابا حمله خشونت بار به دیگر جمعیت های مذهبی همراه بوده است. مثلا آنها مسلمانان را هندی های واقعی نمی دانند و می گویند که باید از شرشان خلاص شد! ایدئولوژی آنها٬فاشیسم هندو خوانده می شود.
در ۱۹۷۰ مودی به عنوان مبلغ تمام وقت RSS خدمت می کردو پس از چندی استعفا داد تا به Bharatiya Janata Party (BJP) بپیوندند. با پیروزی حزب BJP در انتخابات گجرات٬ او نیز به مقام ریاست ایالت (مقام سر وزیری) رسید و به مدت ۱۲ سال تا امروز٬ حزب او حاکم گجرات بوده و در همین دوران هم وقایع اسفباری رخ داده است.
یکی از این وقایع٬ درگیری بزرگی میان هندوها و مسلمانان در سال ۱۹۹۲ بود. ماجرا از این جا آغاز شد که برخی از هندوها ادعا می کردند و کماکان هم می کنند که در زیر مسجد Babri Masjid واقع در شهر Adodhya (که در سال ۱۵۲۷ میلادی ساخته شده است) یک معبدِ هندو قرار دارد که محل تولد خدای هندو Rama- در قرن ۱۱ میلادی است. مسلمانان با این ادعا کاملا مخالفند. این ادعاهای ضد و نقیض برای سال های طولانی میان جوامع مختلف هندو و مسلمان جاری هستند.
در سال ۱۹۹۲ یک تجمع ۱۵۰ هزار نفری از هندوها صحن این مسجد را اشغال کردند و کنترل آن را بدست گرفتند. جمعیت آماده بود که با هر بهانه ای تحریک شود و دست به هر کاری بزند و با درهم کوبیدن مسجد٬ برتری خدای خود Rama- را اثبات کند. درگیری شدیدی میان هندوها و مسلمانان درگرفت و دامنه درگیری و مقابله میان آنها به تمام شهرهای هند گسترش یافت و نتیجه ایی که حاصل شد؛ کشته شدن بیش از ۲۰۰۰ نفر بود.
ده سال بعد از آن واقعه٬ یعنی سال ۲۰۰۲ ٬ ۵۹ زائر هندو در قطاری که در این شهر گیر کرده و دچار حریق شده بود٬سوخته و جان دادند. مودی٬ که در این دوران سر وزیرِ گجرات بود٬ اعلام کرد که این واقعه یک حریق عمدی بوده و توسط تروریست ها کلید واژه ای که به مسلمانان اشاره دارد — برنامه ریزی شده است. بعضی ها پاکستان را مقصر دانستند که با سازماندهی تعدادی از مسلمانان محلی این حریق را ایجاد کرده است. مطبوعات نیز آن را به طرز وحشتناکی منتشر کرده و یک داستان دروغین هم مبنی بر تجاوز مسلمانان به زنان را انعکاس دادند. درست از روز بعد از این خبر٬ حملات هماهنگ شده به جوامع مسلمانان آغاز شد.
مطابق گزارشات سازمان دیده بانِ حقوق بشر مورخ آوریل ۲۰۰۲، «یک وزیر مهم در این ایالت گزارش داده است که در اولین روز قتل عام٬ یک پاسگاه پلیس در احمدآباد تحت کنترل گرفته شد (احمدآباد بزرگترین شهر ایالت گجرات است)٬ تا به مسلمانانی که در خطر قتل بودند اطلاعات لازم را برساند تا یا بتوانند بگریزند یا از جان خود حفاظت کنند … لیست رای دهنده گان نیز بر طبق گزارشات برای شناسایی و هدف قرار دادنِ اعضای جامعه مسلمانان مورد استفاده قرار گرفته بود.»
بعد از این قتل عام٬ تعداد انگشت شماری به اتهام ارتکاب به قتل در طول دوران شورش و ناآرامی شناسایی شدند. سال ها بعد و در آگوست ۲۰۱۲ زمانی که اعضایBJP و خانم Maya Kodnaniبرنده رسمی انتخاباتِ گجرات شدند٬ دادگاهی در احمدآباد آنها را به جرم قتل و توطئه برای ارتکاب به قتل محکوم کرد زیرا شمشیر در اختیار هندوها گذاشته و به آنان آموزش حمله به مسلمانان را داده بودند. در شهادت نامه ای که از سوی دادگاه نیز مورد قبول واقع گردید در نهایت Maya Kodnani محکوم شد. شاهدان می گفتند، «ما زنان به سوی پلیس رفتیم و به آنها گفتیم که در حضور پلیس خانه های ما را آتش زده اند! اما پلیس به ما گفت که به خانه های تان برگردید! این روز قیامت (عذاب) برای مسلمانان است.»****
در مورد نقش مودی و حزب BJP در کشتار گجرات بحث بسیار است. همین قدر باید گفت که در سال ۲۰۰۷ وقتی هنوز پرونده خانم Maya Kodnani تحت بررسی بیشتر بود٬ مودی٬ وی را به عضویت کابینه خود در آورد و او را به عنوان وزیر توسعه امور زنان و کودکان منتصب کرد. مودی و حزبش BJP تا سال ۲۰۰۹ یعنی زمانی که او توسط دستگاه قضایی هند دستگیر شد٬ از وی فاصله نگرفتند.
یکی از آخرین کارهایی که مودی قبل از انتخابش به مقام نخست وزیر انجام داد٬ سفر تبلیغی زیارتی به شهر بنارس بود. بنارس شهری مقدس است که اهمیت زیادی برای هندوها دارد. سفر مودی به آنجا درواقع پیام بطور شفاف و گسترده ای بود مبنی بر پافشاری او بر چشم انداز Hindutva و ادامه آن.
*chai-wala : کسانی که عمدتا به کار آماده سازی و فروش چای اشتغال دارند. کار آنها در خیابان ها یا غرفه های کوچک کنار خیابان است.
**Hinduvata: برتری مفروض در میان نژاد هندو
***در طول جنگ جهانی دوم ناسیونالیست های هند میان دو طرف اصلیِ جنگ منشعب شدند: انشعاب اول با استعمارگران انگلیسی و انشعابِ دیگربا قدرت های محور سمت گیری کردند.RSS(حزب مودی) با هیتلر و دول محور همراه بود.