اهداف جمهوری اسلامی از برگزاری مراسم تاسوعا و عاشورا در خارج از کشور!

به اشتراک گذاشتن
زمان مطالعه: ۵ دقیقه

بگذار مردگان، خود مردگان را بردارند. (مارکس)

امروز نسلی که در نظام جمهوری اسلامی زندگی میکند باید آگاه باشد که چگونه رژیم اسلامی با تکیه بر مذهب توانست شورش برحق مردم علیه شاه را به یغما ببرد. آذر ماه سال ۵۷ که مصادف با ایام محرم بود خمینی توانست با تظاهرات معروف تاسوعا و عاشورا پیروزی بزرگی به دست آورد و مهر رهبری و مذهبی خود را بر انقلاب حک کند و ضد انقلاب خود را مستقر کند. در همین روزهای تاسوعا و عاشورا بود که خمینی و اعوان و انصارش توانستند اسلام را برای اولین بار بعد از سرنگون شدن حکومت عثمانی در چارچوب جهان سرمایه داری دوباره به قدرت برسانند و از اسلام به دروغ به عنوان یک ایدئولوژی رهایی بخش استفاده کرده و فضای خاورمیانه را اشغال کنند. در همین روزها بود که با این مناسک موفق شدند حرکت و شورش برحق مردم را علیه شاه قلب ماهیت دهند. در همین ایام با وجودی که مذهبیون به قدرت نرسیده بودند حمله آشکار و پنهان خود را بر علیه نیروهای کمونیست و انقلابی در دستور کار نیروهای ارتجاع مذهبی قرار دادند. خمینی با اسم رمز “اسلامی محمدی” و “اسلام حسینی” توانست بر سر زنان حجاب را حقنه کند، دانشگاه را پادگان کند و به جای علم، خرافه را ترویج کند، صدها هزار جوان را راهی جنگ ارتجاعی ایران و عراق کند و به سوی میدان های مین بکشاند و زندگی شان را تباه کند، هزاران جوان دختر و پسر را که طلب دنیای متفاوت را داشتند به جوخه های اعدام ببرد و همه این جنایات، حاصلش شرایطی است که ۸۰ میلیون ایرانی و مردم خاورمیانه تحت این ایدئولوژی در حال زندگی هستند.

باید این حقیقت برای همه مردم به خصوص در خاورمیانه روشن شود که دین اسلام و یا دیگر ادیان “الهی” صرفا یک دین نیست، بلکه نقش مهمی در کلیه ابعاد زندگی شان دارد. علیرغم اختلافاتی که امروز بنیادگرایان اسلامی با امپریالیستها دارند این نیروها کارگزار و نمایندگان نظام استثمارگر جهان سرمایه داری هستند. جمهوری اسلامی با کسب قدرت طی ۴۰ سال گذشته توانست به عقب مانده ترین جنبه های سنت و روابط اجتماعی که با رشد سرمایه داری تحلیل رفته بود جان تازه ای بدهد. دلیل شرایطی که امروز این نیروها صحنه گردان خاورمیانه هستند را باید شکست انقلابات پرولتری در قرن بیستم دانست.

از جمله ابزارهای اصلی حکومت جمهوری اسلامی برای مشروعیت بخشیدن به رژیم خود، سرکوب و تحمیق توده‌ها با استفاده از دین اسلام و مذهب شیعه بوده است. به‌ همین ‌خاطر حکومت از هر فرصتی برای  به‌ راه انداختن مراسم، مناسک و کارزارهای مذهبی استفاده می کند. هزاران آخوند، قلم به مزد و بسیجی و مُبلغ مذهبی با استفاده از رسانه‌ها و تریبونِ اماکن مذهبی مانند مساجد و تکیه‌ها با صرفِ میلیاردها تومان هر روزه مردم را شست‌وشوی مغزی می‌دهند. آن‌ها به مردم می‌آموزند که قانع باشند و ستم‌ها و مشکلات زندگی را بپذیرند و البته در مواقع لازم گوشتِ دم توپِ جنگ‌های رژیم بشوند.

علاوه‌ بر این، جمهوری اسلامی همواره سیاست ارتجاعی و خطرناکِ قطب‌سازی مذهب شیعه در خاورمیانه را دنبال کرده است. چند سالی است که پیاده کردن این سیاست را در خارج از کشور هم شاهد هستیم. شرکت‌‌کنندگان را می‌توان به‌ شکل زیر تقسیم‌بندی کرد: گردانندگان و هسته‌های مرکزی برگزاری این‌گونه مراسم، وابستگان متعهد به رژیم از ملیت های مختلف (ایرانی، پاکستانی، افغانستانی، لبنانی و…) و ثروتمندان وابسته به حکومت هستند. اما سیاهی لشگران آن ها برخی پناهندگان از این جا مانده و از ان جا رانده و قشری از فرصت‌طلبان خرده بورژوازی تازه به دوران رسیده هستند.

در شرایطی که صدها هزار نفر از مردم خاورمیانه از جنگ هایی که امپریالیست ها و جمهوری اسلامی و دیگر دولت های منطقه مانند عربستان و ترکیه و اسرائیل و اسلام گرایان داعشی و طالب به راه انداخته اند، به کشورهای اروپایی و کانادا و آمریکا پناهنده شده اند، برگزاری مراسم و مناسک شیعه مستقیما به معنای قطبی کردن این جمعیت و به راه انداختن تفرقۀ فرقه گرایانه مذهبی است.  تشدید جنگ در سوریه که جمهوری اسلامی نقشی جنایتکارانه در آن بازی می کند، بر ابعاد «منطقه‌ای» این مراسمِ سالانه افزوده است.  تیره‌تر شدن روابط هیئت حاکمه ایران و حکومت آل سعود که هر یک نسخه ای متفاوت از دین گرایی ارتجاعی و ارزش های منسوخ اجتماعی را اشاعه می دهند، برگزاری مراسم و مناسک شیعه را برای جمهوری اسلامی مهمتر از پیش و تبدیل به یک «استراتژی» کرده است که برگزاری راهپیمایی اربعین بزرگترین آن است. امسال نیز تلاش خواهند کرد تا مانند سال های دیگر با گردهم آوردن جمعیت های شیعه از عراق و سوریه و لبنان و پاکستان و افغانستان… این راهپیمایی را برگزار کنند.

علاوه بر این، جمهوری اسلامی در چارچوب رشد جریان فاشیسم مسیحی در اروپا فرصت را مغتنم شمرده تا برای چک و چانه زدن با امپریالیست های اروپایی، لشگری از توده های ناآگاه را به گوشت دم توپ خود تبدیل کند. در این میان هر دو سوی این بنیادگرایی دینی فاشیست نسخۀ مخصوص خود از ستم بر زنان و پدرسالاری افراطی دینی را در صدر برنامه هایشان قرار داده اند و هدفشان آن است که به تشدید بیسابقۀ بی ثباتی و از هم گسیختگی اجتماعی که ناشی از کارکرد نظام سرمایه داری است، با محکم کردن سلطۀ مرد بر زن و تقویت خانواده پدرسالار دینی که وابسته به بندگی زن و نفرت پراکنی علیه همجنس گرایان است، پاسخ گویند.

در چنین اوضاعی هرگونه شرکت در مناسک و آیین های سازمان یافته مذهبی همدستی با این نیروهای منسوخ در کشورهای خاورمیانه و امپریالیستی است. سرکوب‌گران حاکم، ماه محرم را«زمان مناسب اظهار فقر بنده نسبت به ولی» می‌دانند. در شرایطی که تمام شرایط فقر و ستم و آوارگی همین نظام های حاکم در چهارگوشه جهان است، به توده های مردم می گویند با اجرای مناسک نماز و روزه توجه خدای ناموجود را به خود جلب کنند تا این «باری تعالی» به رحم آید و آن‌ها را نجات دهد. این بزرگترین دروغی است که به توده های مردم خورانده می شود. این دروغ بخش مهمی از اخلاقیاتِ ریاکارانه دینی است.

فارغ از اهداف استراتژیک جمهوری اسلامی در گسترش جهانی این مناسک باید حقیقت دین را که بیانگر جهل انسان است مثل روز روشن کرد.

پس از سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار جمهوری سوسیالیستی نوین، به‌جای تدریس خرافه‌ی دین در مدارس روشِ علمی شناخت و فلسفه‌ی مبتنی بر علم تدریس خواهیم کرد و در رسانه‌های جمعی نیز مداوما روش علمی شناخت یعنی ماتریالیسم دیالکتیک و ارزش‌های نفی ستم و استثمار و نقد علمی شیوه تولید سرمایه‌داری و تبعات آن در روابطِ  میان انسان‌ها و فرهنگ و ارزش‌ها، آموزش داده خواهد شد. در جامعه آینده، توده‌های مردم به‌جای این‌که با استیصال و ناامیدی از خدای ناموجود یا از خاک و سیمان و فلزی به نام «مرقد امام رضا، معصومه و زینب…» برای بیماری‌هایشان طلب شفا کنند، به علم روی خواهند آورد و جامعه درک علمی و راه‌های علمی را در اختیار همگان قرار خواهد داد. در جامعه آینده، توده‌های مردم نیازی نخواهند داشت تا از منبعی که موجود نیست عاجزانه تقاضای نجات از فلاکت روزمره‌شان کنند زیرا نه‌تنها دچار چنین فلاکت‌هایی نخواهند بود بلکه با پشتوانه دولت سوسیالیستی حاکم، به‌حل علمی کلیه معضلات مقابل جامعه به‌طوری که به نفع اکثریت مردم باشد؛ خواهند پرداخت. در جامعه‌ی آینده، مردم به‌گونه‌ای دیگر فکر خواهند کرد؛ زیرا دولت به‌جای گول زدن مردم و فرستادن آن‌ها به اماکن مذهبی و تبلیغ دروغین در مورد «معجزه»‌های این اماکن، تفکر علمی و فرهنگ تعاون و همکاری و نفی ستم و استثمار را تبلیغ خواهد کرد. در دولت آینده ما، که بر خاکستر تمایزات طبقاتی و روابط تولیدی استثمار و روابط اجتماعی ستمگرانه و افکار کهنه بنا خواهد شد، در زمان کوتاهی شاهد دگرگونی‌های شگفت‌انگیز در افکار مردم و فرهنگ آنان خواهیم بود.

فعالین حزب کمونیست ایران (م ل م) در خارج از کشور

۱۰ سپتامبر ۲۰۱۹. ۱۹ شهریور ۱۳۹۸