بهداشت و سلامت مردم در قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران
بحران جهانی ناشی از شیوع جهانگیر (پندمیک) ویروس کرونا و مشکلات، کمبودها و ناتوانی های کادر درمانی دولتهای سرمایه داری مختلف از ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی تا آمریکای تحت حاکمیت سرمایه درای امپریالیستی و دولت فاشیستی ترامپ/پنس این سوال را ایجاد کرد که به واقع بهداشت و سلامت همۀ مردم جهان چرا برای نظام تولیدی سرمایه داری و دولتهای بورژوایی مهم نیست و آیا شیوۀ دیگری از نظام بهداشتی و خدمات درمانی عمومی امکان پذیر است؟! به این منظور بخشی از سند قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران (پیشنویس پیشنهادی) را بازنشر میکنیم. این بخش از صفحات ۱۰۹ تا ۱۱۲ این سند برداشته شده است.
بهداشت و درمان
۱. هدفِ جمهوری سوسیالیستی نوین در این زمینه تقویت تندرستی و سلامت همه جانبۀ مردم است. عنصر اساسی در تندرستی و سلامت، تغذیه کافی و سالم است و دولت نیازهای غذایی همۀ اهالی کشور را تامین خواهد کرد. همراه با تاکید بر گسترشِ تغذیه سالم و ورزش، جهت گیری اساسی سیاست بهداشتی دولت سوسیالیستی شناسایی به موقع و پیشگیری از امراض است. در این راستا، سیاست ارتقاء سطح بهداشت عمومی و مقابله با عادات ضد بهداشتی رایج میان توده ها به طور دائم و به روز پیش رفته و با به راه انداختن کارزارهای بهداشتی توده ای و سراسری و از طریق در هم آمیختن کار بهداشتی با جنبش توده ای عملی خواهد شد.
۲. بر بستر این رویکر کلی و در چارچوب تضمین آن، بهداشت و درمان با هزینۀ کم در دسترس همه خواهد بود و در اسرع وقت بهداشت و درمان همگانی به طور رایگان تامین خواهد شد و دو اقدام زیر به مرحلۀ اجرا در خواهد آمد:
الف- گسترش جهش وار شبکه خدمات پزشکی و بهداشتی در شهرها و روستاهای سراسر کشور بخشی لاینفک از دگرگون کردن سطح زندگی توده های محروم است و پس از آن، گسترش این خدمات در سراسر کشور و مساوی کردن کیفیت آن در اقصی نقاط کشور سیاست دائمی دولت سوسیالیستی است. در این زمینه روستاها و مناطق محروم تر از اولویت برخوردار می شوند. با تمرکز امکانات درمانی در شهرهای بزرگ باید مبارزه شود. نظام بهداشت و درمان موظف است در راستای درمان و تقویت سلامتی مردم، در سطح گسترده دوره های کوتاه آموزشی در زمینه بیماری های عمومی، بومی و واگیردار برای افراد علاقمند بگذارد. برای ارتقاء سطح دانش این قبیل افراد به کارکنان پزشکی حرفه ای اتکاء خواهد شد. با تشکیل سرویس های سیار پزشکی و شکل دادن به پزشکان پا برهنه که در حدی آموزشهای اولیۀ لازم را دیده اند، در روستاها و مناطق محرومتر این امر تسریع شود. کارکنان پزشکی تشویق و حمایت شوند که به تجارب توده ها و آن قبیل روشهای درمانی سنتی که پایه علمی دارند، توجه کنند.
ب- سامان دهی خدمات درمانی ویژۀ زنان از جمله موارد زیر، جزئی لاینفک از سیاست بهداشت و درمان عمومی جمهوری سوسیالیستی نوین است: معاینه عمومی زنان به صورت منظم با توجه خاص به زنان روستایی، به کار گرفتن سالمترین و بیضررترین وسائل جلوگیری از بارداری، تامین رایگان و در دسترس قرار دادن وسائل جلوگیری از بارداری و ترویج و تشویق مردان به استفاده از وسائل جلوگیری، پروژه تربیت گسترده پزشکان و بهیاران زن به ویژه برای معاینه و معالجه و ارایۀ آموزشهای جمعی.
۳. امکانات و کیفیت بهداشت و درمان باید به طور مستمر تکامل و بهبود یابند. در این زمینه شورای اجرایی و به ویژه، نهاد بهداشت و درمان باید به حداکثر تلاش کند تا پیشروی های علم پزشکی در جهان، در اسرع وقت به نظام بهداشت و درمان همگانی منتقل شود و پیشرفت های دانش پزشکی در ایران را نیز در اختیار مردم جهان بگذارد. برای پیش بینی و پیش گیری از بروز بیماری های مسری، پژوهش و فعالیت های دیگر نیز لازم است که وظیفه دولت است. در صورت عدم امکان پیش گیری، کشف و درمان سریع و موثر آن ها وظیفۀ دولت است.
۴. در تطابق با این جهت گیری عمومی، به امر تکامل و پیشرفت روش های درمان، از جمله درمان تخصصی توجه لازم شده و در این زمینه پژوهش های گسترده انجام خواهد شد. در تطابق با رویکرد علمی و جهت گیری انترناسیونالیستی، پژوهش و پیشرفت و دستاوردهای علمی در عرصه پزشکی تا حداکثر امکان با افراد رشتههای مربوطه در دیگر نقاط جهان در میان گذاشته خواهد شد و همکاری جهانی در زمینۀ کشف و مبارزه با بیماریها و بیماریهای مسری و جلوگیری از شیوع آنها، تکامل همه جانبۀ علم پزشکی و کاربست آن در سراسر جهان، تشویق خواهد شد.
۵. جهت گیری خدمت به خلق، تبلیغ و ترویج شده و به مثابه معیاری برای متخصصین و دیگر کارکنان حوزۀ پزشکی تعیین خواهد شد. در درمان بیماری و دیگر جنبه های پزشکی تجربه و دانش بیماران (و به طور عموم مردم) به طور علمی برآورد و سنتز شده و در پراتیک پزشکی و تکامل و کاربری آن استفاده شده و یک منبع پایه ای محسوب خواهد شد.
