آنها متهمند نه خونخواه
اطلاعیه حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست)
خروش خیابانهای ده ها شهر آمریکا علیه کشتار سیستماتیک مردم آفریقایی تبار (آفرو-آمریکن) به دست پلیس نژادپرست ایالات متحده، حضور هزاران جوان عصیانگر از ملیتهای مختلف سیاه، سفید، لاتینو و مهاجر دست در دست هم علیه راسیسم و فاشیسم، صدای بلند و رسای کمونیست های انقلابی هوادار حزب کمونیست انقلابی آمریکا (آر.سی.پی) با شعار «انقلاب و نه چیزی کمتر از آن» و عکسهای رفیق باب آواکیان در میانۀ این شورش توده ای، فرصتهای بزرگ انقلابی را نشان میدهد. «چندین هزار جنگل شاداب ناگهان میروید از زمین» و هوای تازۀ انقلاب و خیزش را در سراسر جهان تکثیر میکند.
صحنه را اما فقط توده ها و انقلابیون و آزادیخواهان اشغال نکرده اند. رژیم فاشیستی ترامپ و دیگر جناح های هیئت حاکمۀ آمریکا نیروهای تا به دندان مسلح شان را به جنگ مردم به پا خاسته فرستاده برای مبارزین و کمونیست های انقلابی خط و نشان می کشند. شورش توده های مردم آمریکا، خیزشی بر حق و مبارزه دلیرانه ای با اهمیت یک رخداد جهانی است. با همبستگی انترناسیونالیستی بر مبنای کمونیسم نوینِ انقلابی میتوان آن را به مرکز ثقل آوردگاه انقلابی در جهان برای جهش به سمت دنیایی بنیادا متفاوت تبدیل کرد.
در این میان انبوه لاشخوران و دشمنان مردم در هیئت حاکمه های ایران، ترکیه، چین، روسیه، ونزوئلا و دیگر دولتهای مرتجعِ مخالف یا رقیب امپریالیسم آمریکا، زبان به «خونخواهی» جورج فلوید و عصیانگران خیزش شهرهای آمریکا باز کرده اند تا از خروش و شورش توده های خشمگینِ مردم ما در آمریکا، برای چانه زنی، مچ گیری و رقابتهای حقیرانه و سراپا ارتجاعی شان با دولت و رئیس جمهور فاشیست آمریکا، برگ برندۀ تبلیغاتی یا سیاسی بسازند. درست مثل سیمای وقیح ترامپ، پومپئو، نتانیاهو و دگر اوباش از این قماش که خون مردم ما در دی ۹۶ و آبان ۹۸ و انتفاضۀ عراق و سوریه را به دستاویز دهان دریدگی ها و پارس کردنهای شان علیه رقبا تبدیل کرده بودند.
آنها جملگی متهمند نه خونخواه!
اینها مردم ما هستند که امروز در خیابان های مینیاپولیس، شیکاگو، نیویورک، لس آنجلس، واشنگتن و دیگر شهرهای آمریکا به قیام برخاسته اند و دیروز در قاهره، بغداد، بیروت، ماهشهر، اهواز، سنندج، قهدریجان، اصفهان و شهریار. اجازه نخواهیم داد خون مردم ما، مردم شورشگر علیه ستم و سرمایه و تبعیض، مردمِ بی لبخند برخاسته به خیزش و مبارزه را به دستمایۀ رقابتهای ارتجاعی و امپریالیستی شان تبدیل کنند. سران دولتهای دیکتاتوری سرمایه داری و سرمایه داری-امپریالیستی با وجود تفاوت در نام و عملکرد و ژست و اطوار، همه گی در یک چیز مشترک و شبیهند: ریاست بر دولت حافظ منافع استثمارگران و ستمگران و سرکوب و کشتار مردمی که از تبعیض و بهره کشی و توهین و تحقیر خسته شده و به پا خاسته اند. آنها در صف دشمن مردمند نه دوستان انقلاب و خلق، جوابشان به توده های خشمگین خیزش و قیام، جز گلوله و باتوم و شوکر و گاز فلفل و زندان نیست. به سخنرانی ها و توئیتهای ترامپ در محکومیت عصیانگران نگاه کنید و شباهت عجیبشان با ادبیات و الفاظی که خامنه ای در مورد عصیانگران دی ۹۶ و آبان ۹۸ به کار میبرد: «اوباش»، «اغتشاش گران»، «فریب خوردگان بیگانه»، «خرابکاران جدا از مردم»…
سران جمهوری اسلامی، روزنامه ها و صدا و سیمایش، سخنگویان و مبلغین و مدافعین داخلی و بین المللی اش در حالی لباس «خونخواهی» فلوید و درخواست «رفتار عادلانه پلیس آمریکا» با عصیانگران را دارند که هنوز آمار واقعی جان باختگان قیام آبان ۹۸ مکتوم است، از دادن جعبه سیاه هواپیمای اوکرائین خودداری میکنند، شکنجه و قتل مهاجرین افغانستانی هریرود در یادها مانده، زندانهای ایران از جوانان و معترضین و مخالفین انباشته اند و روزی نیست که کولبر و سوختبر و حاشیه نشین و دستفروش به گلولۀ تفنگ یا بولدزور تخریب جمهوری اسلامی کشته نشود. از سوی دیگر طرفداران و نوچه گان ایرانی امپریالیسم آمریکا و فاشیسمِ ترامپ در فضای مجازی، لشگر فرشگردی ها و سلطنت طلبان، جوانان خیزش آمریکا را «شورشیان وندالیست» و «خرابکار» معرفی میکنند، همان ادبیات آشنای بسیجی ها و سایبری های سپاه پاسداران در مورد قیامگران آبان و دی و انتفاضۀ عراق.
آنها جملگی دستیار و مدافع دشمنان مردم ما در سراسر جهان اند!
ما در سیمای جورج فلوید، مایکل برائون، لری دیویس، فردی گری، مانوئل دیاز، اسکار گرنت، آینا استنلی جونز، ریمارلی گراهام، داریس پاینه و دیگر مردمان سیاه و لاتینوی کشته شده در خیابانهای نیویورک، مینیاپولیس، فرگسون و بالتیمور، تصویر جواد نظری فتح آبادی، سارو قهرمانی، حمزه سواری، ابراهیم کتابدار، ستار بهشتی، مصطفی کریم بیگی، عزت ابراهیم نژاد، نیکتا اسفندانی و کوچه ها و نیزارها و خیابانهای غرق در خون دی ۹۶ و آبان ۹۸ و بغداد و بیروت و دیاربکر و حلب و عفرین و کاراکاس را میبنیم.
نظام تولیدی-اجتماعی سرمایه داری بنا به سرشت و ماهیتش، با هر نشان و تابلو و ژست و ادعایی، برای اکثریت مردم جهان جز فقر و فلاکت و بیکاری و مهاجرت و جنگ و ستم و تبعیض و توهین به بار نیاورده است. شورش مردم علیه این نظام و پیامدهای دهشتناک آن در هر کجا بر حق است و ما کمونیستهای پیرو کمونیسم نوین انقلابیِ باب آواکیان، ضمن دفاع از شورش علیه هر آنچه ارتجاعی است، در هر کجا که بتوانیم آنرا در مسیر خدمت به «انقلاب کمونیستی و نه چیزی کمتر از آن» قرار میدهیم.
رفیق آواکیان در بیانیه اول ژوئنش گفت: لازم نیست در دنیایی زندگی کنیم که اکثریت بشریت تحت سیستم سرمایه داری-امپریالیسم با درد و رنج های غیر ضروری زندگی می کنند. لازم نیست سیستمی را تحمل کنیم که موجودیتش وابسته به بهره کشی و تحقیر مردم، لگدمال کردن انسانیت آنها و کشتار سنگدلانه شان است. ما بسیار بهتر از اینها می توانیم عمل کنیم! به موعظۀ «چنین چیزی هرگز ممکن نیست» گوش ندهید. به اطرافتان نگاه کنید و ببینید آنچه دیروز غیرممکن به نظر می رسید دارد رخ می دهد! انقلاب، چرا باید به چیزی کمتر از آن رضایت دهیم؟
پرچم کمونیسم نوین و انقلاب کمونیستی را در جای جای دنیایی که نفس کشیدن در آن ممکن نیست، برافرازیم!
زنده باد انقلاب! زنده باد کمونیسم!
حزب کمونیست ایران (م ل م) ۱۲ خرداد ۱۳۹۹. ۱ جون ۲۰۲۰